Coee's pov.
"Good morning mom." nakangiting bati ni Cloe sakin, nginitian ko nalang din siya saka tuluyang bumangon sa higaan.
"Ready na po yung susuutin mo mom! Maaga po ang pasok mo ngayon! And mom i have a class rin po kailangan niyo na po ako ihatid!" masiglang saad niya at puno ng ngiti.
Sabay kaming naligo kaya naman matapos non ay binihisan ko na siya ng uniform. Naalala ko kung gaano siya ka excited nung unang pasukan sa kinder.
"Mom! Sunduin mo ko mamayang 3pm ha!" saad niya saka hinalikan ako sa pisngi at tuluyan siyang tumakbo papasok ng paaralan.
Nasanay na rin siya, gusto niya raw matutong tumayo sa sarili niya, para siyang tatay niya.
"Good morning sir." bati ko sa boss ko ng makarating ako sa office.
"May i ooffer ako sayo na trabaho..." pag uumpisa niya ng maka upo ako ng maayos.
"A-anong trabaho po?" nalilito kong tanong.
"Ililipat kasi ako sa America, then yung ka share ko sa kumpanya nag hahanap ng secretary, ilalakad sana kita." nakangiti niyang saad.
Nako, eto nanaman tayo sa lipa lipat kainis.
"Ah, okay but sir magkano ho kaya ang sweldo roon?"
"I don't know, pero kilala siyang bigatin kaya malaki siguro yun, sa tutuusin kaya niyang doblehin ang sweldong naiibibigay ko sayo."
"Ah okay sir.."
"Pirmahan mo lang to then pwede kana mag start roon bukas na bukas." eto gusto ko kay boss e apaka bait gwapo pa! Total package kaso di ko type.
"Ah okay sir.." sagot ko saka pinirmahan iyon.
"Sige, mag uumpisa na rin ako." saad niya saka tinalikuran ako, inumpisahan ko narin ang trabaho ko.
Ilang oras akong babad sa trabaho dahil masyadong marami ang pinapagawa ng boss ko.
Cuatro's pov.
"Paki cancel lahat ng meeting ko ngayon, may lakad ako." saad ko roon sa babaeng may hawak ng schedule ko.
Pumunta roon sa school na sinabi ni Fai, ganon na lamang ang tuwa ko ng masaktuhang nag aantay siya roon sa waiting shed, hindi bat delekado iyon?
Bumaba ako ng sasakyan para puntahan siya.
Ng tumingin ako sa relo ko 3:38 na mukang hindi pa rumarating ang sundo niya.
"Mr. Silverio?!" sigaw niya kaya natawa ako lalo, bakit naman trip ako ng batang to?
"Cloee... Kamusta ka? Asan ang sundo mo kaninag alas tres pa ang uwian." saad ko.
"Sabi kasi ni mama susunduin niya ako, kaya hindi ako sumabay sa service." malungkot niyang saad.
"Hm.." bahagya akong kinabahan dahil sa mga lalaking naka mask at pumapalibot sa amin.
"Gusto mo ako na mag hatid sayo? Delikado na kasi." saad ko, humawak naman siya sa kamay ko saka kami tuluyang sumakay ng kotse.
"Eto na yung bracelet, pinagalitan ka ng mommy mo dahil diyan." isinuot ko sakanya ang bacelet na iyon.
"Thank you po.." nakangiti niyang saad.
*Bang!
Ganon ko nalamang proteksyonan ang bata dahil sa balang tumama sa kotse.
"Yumuko ka lang ha, listen to me your life is now on danger." saad ko at tumango naman siya.
"Babalik ka po ha." mahinhin niyang saad, tuluyang ko siyang binitawan saka tuluyang bumaba ng kotse.
"Anong kailangan niyo?!" galit kong saad roon sa mga lalaking naka palibot sa akin, halos sampu lang naman sila.
"Yung bata." saad niya.
Bahagya akong natawa dahil sa sinabi niya, nagulat ako ng bigla niya akong sugurin ng kutsilyo mabuti na lamang at naka ilag ako malakas kong hinablot ang kutsilyong iyon saka itinarak sa kanya.
"Wala akong panahon sa lokohan ngayon.." puno ng inis na saad ko.
"Bro wag ka na makisali, yung bata lang naman ang kailangan namin..." maangas na saad nung isa.
"Bakit kailangan niyo yung bata?"
"Masyadong malaki ang kasalanan ng nanay niyan sa amin, kaya wag kana makisali roon." banggit naman nung isa.
"Magkano?" mayabang kong tanong.
"Walang katumbas na pera yon!" galit na saad nung isa. Tch, masyadong mayabang.
"Kahit ilang milyon?"
"Ibigay mo na yung bata." napipikong saad nung isa.
"Ayoko."
"Tangina mo pala e!" agad niya kong sinugod ng suntok nahawakan ko ang kamay niya kay ipinilipit ko iyong sabay sapak sa muka niya.
Balak niya pang gasgasan yung LV ko?
"Talagang Matigas ka e no!"
*pak!
*PAK!
*Pak!
Isa nalang.
*Bang!
Nagulat ako ng tamaan ng bala ng pelet iyong lalaki sa mata.
Ouch.
Taka akong napalingon sa likod kung saan duon nakatayo si Cloe.
Lumakad ako papalapit sa kanya, yung nakakatakot niyang manika sa kabilang kamay at yubg pelet andun sa kabila, naka backpack pa siya na creepy rin. Ano ba tong batang to?
"How did you do that? Bakit ka may ganon? Bawal yon sa bata..." saad ko saka lumohod para makapantay ko siya.
Nagulat ako ng itutok niya ulet yung pelet sa likuran ko, pagkalingon ko sakto bumagsay yung lalaki at sumigaw pa dahil tinamaan nanaman ang kabila niyang mata.
Maangas niya iyong itinago sa pinaka ilalim ng bag niya saka lumingon sakin at ngumiti.
"Sabi ni Mommy gamitin ko lang daw yun pag kailangan.." naka smile niyang saad saka niyaya na akong umalis.
Ang tapang...
"Pano ka naging asintado?" pag tatanong ko dahil apaka weirdo ng batang to, biruin mo 5 years old...
"Mommy always pinch me kapag hindi ko natatamaan yung pinapatamaan niya, then hindi niya rin ako bibilhan paburito kong doll." malungkot niyang saad.
"Ang salbahe naman pala ng mommy mo.."
"No, she love daddy so much , she always telling me that my daddy is like an international model he have a nice jawline and a hot body with pinkish lips a beautiful eyes and she also said my daddy was rich and a soft harted." kwento niya, kaya nilingon ko nalang siya.
"But where's your dad?"
"I don't know.." naka smile niyang saad.
"oh, I'm sorry, hindi ka niya kilala?"
"Kilala niya ko but not as his daughter..." malungkot niyang saad, pano nakakayanan ng tatay niya na hindi siya kilalanin?
"Can you give me a hug?" nag beautiful eyes pa siya, etong batang to sumusobra na ah.
"Sure baby, come!" agad niya naman akong niyakap sa leeg, hindi ako makahinga sa ginagawa niya.
"You're a good fighter!" saad niya.
"No I'm not, i just need to protect you and myself."
"Thank you Mr. Silverio."
To be continued...
BINABASA MO ANG
No One's Perfect (SILVERIO 1)
Rastgele(COMPLETED) We are both not sober on that time, i left him hanging on cause my life is in danger but that was 5 years ago. We met again but i think that's not the right time cause while we're enjoying the days with her, Cojeda are done with their pl...
