REVENGE

𝑪𝑯𝑨𝑷𝑻𝑬𝑹 1

DALVINA' S POV

"Why are you crying? What's your problem?" tanong nito sa akin. ngunit hindi ko ito inimikan.

Sinandal ko ang ulo ko sa bintana ng kotse at pinagmasdan ang ulan habang wala paring tigil ang aking pag iyak. Hanggang sa tanungin nya ulit ako.

"Where will I take you?" He asked.

"I have nothing to go home." sagot ko rito habang naka tingin parin sa labas.

Ayaw kong umuwi sa condo dahil alam kong marami ng nakakaalam ng nangyari sa akin. At Wala narin akong magulang dahil noong bata palang ako ay namatay na sila dahil sa isang sunog na nangyari.

"Ok, you'll stay at my home, for now." tumango nalang ako sa sinabi nya.

Nakarating na kami sa bahay niya. At ang masasabi ko lamang ay napakalaki nito at mala-mansyon ang lawak at napaka ganda.

"We're here." Nauna syang lumabas bago ako pag buksan ng pinto.

Habang nag lalakad kami ang mga guard at mga yaya ay yumuyuko sa lalaking ito. familiar sya sa akin pero hindi ko lang maalala kung saan ko sya nakita o nakilala.

"Ang laki pala ng bahay mo ano, ikaw lang ba ang nakatira dito?" tanong ko sakanya habang inililibot ang paningin sa kabuuan ng bahay este mansyon.

"Yes, because my parents are in Paris." Sagit nito sakin at naupo sa sofa samantalang ako nakatayo parin at pinag mamasdan ang kabuuan ng mansyon.

"Take a sit, beside me." yaya nito sakin at tinapik ang tabi niya. kaya naupo ako.

"Bakit ka pala naiyak kanina anong nangyari?" tanong nito sa akin kaya napayuko na lamang ako at nag simula nanamang tumulo ang aking mga luha.

"Ohh c'mon don't cry." pag papatahan nito sakin.

"Mga hayop sila! binaboy nila ako. " Humahagulgol na sabi ko sa kanya.

"Who are they? Tell me." sabi nito.

"Yung mga demonyo, ginahasa ako ng kaibigan ko kasama ang mga tropa nya." Sabi ko dito at patuloy parin sa pag iyak.

"Anong balak mo ngayon?" tanong nito sa akin.

"Gaganti ako sa kanila. " Asik ko dito. habang nanlilisik Ang mga mata at halata sa aking prisensya ang galit.

"Do you want me to help you? Pupunta tayong france doon tayo titira ng 5 years." alok nito sakin Kaya napaangat ako ng tingin sa kanya At nagtatanong ang mga mata na kung sigurado ba siya.

"Sigurado ako sa aking mga sinabi, ngayon ang inaantay ko nalang ang iyong pagpayag." turan nito sa akin.

"At ano naman ang kapalit ng pagtulong mo saakin?" maaturidad na tanong ko dito.

"Marry me." sabi nito. Kaya bahagya akong nagulat pero agad din itong nawala.

" bukas na tayo aalis." sabi muli nito sa akin. aalis na dapat sya ng tanungin ko siya.

"Pag iisipan ko pa, Ano pala ang pangalan mo?" tanong ko dito.

"Calvin ," maikling Sabi nito at mag lalakad na sana siya ng mag salita muli ako.

"Ako nga pala si Dalvina tawagin mo nalang ako sa pangalang Vina." Sabi ko sakanya.

Sinamahan ako ng isang katulong sa kwarto ko. pag karating ko sa kwarto nakita ko na may mga damit na nakahanda kaya agad akong pumuntang banyo at naligo.

Ng matapos akong maligo umupo muna ako sa kama.

"Mag sisimula ako ng panibagong buhay kasama si Calvin. Sana maging okay na ang lahat. Hindi ko akalaing sa isang iglap lang magiging ganto na ang buhay ko. Pero ipapangako ko na gaganti ako once na malaman ko kung sino ang gumawa sa akin nito. alam Kong hindi si Christian yun dahil ibang lalaki ang naaninag ko bago ako tuluyang mawalan ng Malay." Sabi ko sa aking sarili habang nakatingin sa salamin ng biglang may kumatok sa pinto.

~~~

CALVIN'S POV

Nandito ako sa kwarto ko at inaasikaso ko na ang mga papers ng company dahil bukas na ang alis namin ni Vina. Buti nalang at napapayag ko sya na sumama sa akin.

Biglang nag ring ang phone ko Kaya agad ko itong sinagot.

"Hello Calvin, na saiyo naba si Vina?" tanong sa akin ni Christian.

"Oo ipapadala ko nalang sayo ang kabuuan ng pera bukas." Sabi ko dito at ibinaba na ang tawag.

Ako ang nag pautos kay Christian na dukutin si Vina. matagal ko na siyang gusto at matagal ko narin syang minamanmanan. At hindi si Christian ang gumahasa sa kanya kundi ako.

Ngayon dahil sa plano napasaakin na ng tuluyan si Vina. At bukas na bukas aalis kami papuntang France doon kami mag papakasal.

"Sir Calvin, nakahanda na po ang hapunan." Tawag sa akin ni Yaya.

Niligpit ko na ang mga papeles at pumunta na sa dining area. Pag karating ko doon. Nakita ko agad si Vina. Napakaganda niya sa suot nyang pitch dress lalong lumalabas ang kaputian nya dahil doon.

"1:30 pm tayo aalis bukas dahil may mga aasikasuhin pa akong mga documents sa company. " Nakatingin na sabi ko sakanya.

"Ah, sige." maikling sabi nito .

Tahimik kaming kumain maski isa walang nag sasalita sa amin hanggang sa matapos na kaming kumain.

"Pupunta na ako sa kwarto ko." paalam nito sakin. Bago pa ito makaalis ay hinalikan ko muna ang kamay niya. nagulat pa siya sa ginawa kong iyon.

"don't worry baby, ikakasal na tayo remember? kaya masanay kana." Sabi ko dito.

Tumayo narin ako at pumunta sa kwarto at naligo.

~KINABUKASAN ~

Nagising ako ng maaga para maaga akong matapos sa mga documents na aasikasuhin ko.

Ng makalabas ako sa kwarto ko nakita ko si Vina na nag hahain ng breakfast Kaya agad ko itong pinuntahan.

"Oh? bakit ikaw ang gumagawa ng mga iyan? Ang dami-dami nating katulong dito." sabi ko sakanya sabay halik sa noo niya.

"Nasanay na kasi ako na ako ang nag luluto para sa umagahan." sabi nito sa akin habang pinag papatuloy ang ginagawa.

"Ok baby, but sometimes mo lang gagawin iyan. ayaw ko na napapagod ka." sabi ko dito at naupo na.

"Sige, Tara at kumain na tayo, diba maaga kapa sa company?" sabi nito at naupo narin.

Ng matapos na akong kumain nag paalam na ako sakaniya .

"Baby aalis na ako para maaga ako maka uwi mamaya." Sabi ko dito at tumayo na.

"Sige, bye." Umalis na ako at sumakay sa kotse ko.

Ng makarating na ako sa company. agad kong nakita si Christian.

"Doon tayo sa office ko." yaya ko sakanya at patuloy parin sa pag lalakad habang sya ay nakasunod lang sa akin.

"Ito na yung kalahating million, mapapagamot mo na ang nanay mo." sabi ko dito sabay abot ng brown envelope.

"Salamat Calvin, kung may ipapagawa ka pa nandito lang ako." Sabi nito.

"Sige." sabi ko sakanya at kinuha na ang mga papers na nasa table ko.

Maaasahan ko talaga sa ganto si Christian dahil matagal ko na syang kilala at wala akong nagiging problema sakanya.