OBSESSION SERIES 2: Gilbert Gustav (COMPLETED_Under for Revision)

Chapter 17: FINALE

PABABA na si Sabel ng magkasulubong sila ni Joaquin alam niyang iiwasan na naman siya nito kaya mabilis ang naging hakbang niya at pigilan sa braso ang binata dahil mukhang iiwas na naman sa kaniya.
'' Iniiwasan mo ba ako, Joaquin?'' Sabel asking for assurance.

'' No, Sabel. I'm just tired. Iwan mo muna ako, gusto kung mapag-isa.'' Sagot sa kaniya ng binata.

'' Can we talk, please...'' She pleaded said.

Nilingunan siya ni Joaquin at binigyan ng malamig na titig.
Joaquin heaved a sigh and node.
And he guess mas nakakabuti siguro kung mag-uusap sila ni Sabel. This is terrifying for him ang makitang masaya ang babaeng natutunan niyang mahalin sa piling ng iba.

'' Malamig dito, hindi ka man lang nagdala ng jacket mo.'' Untag niya ng dumampi sa kaniyang balat ang malamig na hampas ng hangin.

Ngumiti lamang sa kaniya si Sabel habang nililipad ng hangin ang kaniyang buhok dahil nasa isang tulay sila kaharap ng malapad na karagatan.
'' Don't mind me, sanay na ako...ikaw pa ei, mas malamig nga trato mo sakin kesa dito sa hangin na'to.'' Pambarang biro ni Sabel.

Joaquin just chuckled habang hinubad nito ang suot na leather jacket at ipinatong ito sa ibabaw ng braso ng dalaga.
'' Don't compare with the wind, babe.'' Pilyong ngiting sambit nito.

'' Tssk! babe? Bago ah?'' pag-ismid at ngising ani Sabel.

Joaquin look at the sky and smiled, sumandal ito sa kotse niya habang nasa kalangitan ang tingin.
'' I'm sorry for being desperate, Sabel. I know, what i've done is never can be change. I've already done wrong with your family. Alam kung napipilitan ka lang pakisamahan ako.'' Panimula nito dahilan ng paglingon sa kaniya ni Sabel at magkasalubong ang kanilang mga mata.

He wear his fake smiled at nauna siyang umiwas ng titig.
'' I'm set you free, Sab. Totoong iniiwasan na kita 'cuz my concience killing me everythime i heard your sobs and cry.'' Patuloy pa nito na ikinatigil ni Sabel mula sa kinatatayuan nito.

She feel pain at ilang sandali na lamang ay malaglag na ang nangingilid niyang mga luha sa kaniyang mga mata. No words has tried to escape from her mouth.
Joaquin stood up and move towards her. He do to brush his hair with his fingers and made a sweet genuine smile. Totoong ngiti na ikinalandas ng tuluyan ng mga luha ni Sabel paisa-isa ng tingalain nito ang binata.

'' Dahil sayo natuto akung magmahal, Sabel. Sayo rin ako nasaktan ng lubos but i can't own you. I love you, yes i do. But Gilbert love you more that i can do. Dahil sa nagawa ko, hindi na kita nakitang ngumiti ng totoo.'' Joaquin teary eyed whispered.

He hold back tears and hugged Sabel.
'' Joaquin, I'm sorry. Hindi ko maturuan ang puso ko.'' hikbing sabi ni Sabel at patuloy lamang sa pagpatak ang kinikimkim niyang luha.

'' Shh...its okay. I know, i understand Sabel. I should be the one say sorry.'' namumula ang mga matang saad ni Joaquin at pilit ang ngiti nito ng inilayo niya ang sarili mula sa dalaga at pinahiran ang mga luha nitong kumawala.

'' Don't cry. Hindi ko gustong umiiyak ka, dahil pakiramdam ko ako ang dahilan ng mga pesteng luhang 'yan.'' Pagpapatahan niya dito na may halong biro.

Biglang natawa si Sabel ngunit nandun parin ang mga hikbi nito at lalong lumakas lamang ang paghikbi niya. Ikinulong niya ang sariling mukha sa matipunong dibdib ng binata at doon ibinuhos ang sakit at awa para kay Joaquin.

'' Darn! hindi tissue ang damit ko, Sabel. Its imported. Kakabili ko pa lang dito.'' Pagreklamo ni Joaquin ng ginawang pampunas ng dalaga ang damit nito na branch ng C.G
Nagpout na lamang si Sabel at sumimangot tuloy ang mukha. Nawala tuloy ang moment niyang iyakan ang lalaking ito na walang ginawa kundi siraan ang araw niya at palamigin ang kaniyang paligid.

ITUTULOY!!!

A/N: Two Chap. already done. 1CHAP na lang para sa EPILOUGE...
yeey! mag-start na tayo kay Jo and Jared