My Super Boyfriend 2 -- Keeping Up with You

{ MY SUPER BOYFRIEND 2: THE POST-PARADE }

TWT'S NOTE: Thank you so much for staying from the start 'til the end! Isa na namang istoryahe ang aking natapos :)) One more novel to go for the My Super Boyfriend Trilogy, entitled 'Your Boyfriend Sucks'. SOON! Soft copies will be provided after revisions, still not sure kung kailan pero ipopost ko sa MB ko kung kailan pwede na siya i-download. Muli, salamat sa inyong lahat!

x - - - - - - - - - - x

My Super Boyfriend 2: Keeping Up With You

Volume 2 - The Post Parade

written by toneewritestragedies

x - - - - - - - - - - x

Third Party //

Nanatiling nakatingin lang si Kayleigh sa hawak-hawak na singsing-- ang engagement ring na bigay sa kanya ni Mikko Shadows noon. All these time, siya pa rin pala. At lagi naman na siya. Alam niyang naging tanga siya sa nakalipas na mga taon para pagtakpan ang sarili sa totoong nararamdaman pero ngayon ay handa na siyang isugal ang lahat. Wala na siyang pakialam sa sasabihin ng iba. Kinuha niya ang susi mula sa dashboard at saka ini-start ang kotse. 

Pupunta siya ng Incheon International Airport. Hindi pwedeng hindi sila magka-ayos ng pinakamamahal niya. She will take all the chances, whatever the repercussions are. 

"Damn you, Mikko Reimi Shadows. Ang yabang mo talaga. So you're giving me this Bentley, eh?" She said to herself pertaining to the car she's driving now. 

Binilisan niya ang pagmamaneho. Alam niyang aabot siya sa airport dahil wala namang traffic at hindi naman kalayuan ang byahe mula sa pinag-alisan niya kanina. 

By 20 minutes, nakarating na siya ng airport. Paglabas pa lamang niya ng sasakyan ay lakad-takbo siya para hanapin kung nasaan si Mikko. 

"Nasaan na ba ang lalaking 'yun? Where the fuck is he sitting here?" Naiinis na siya dahil hindi pa niya ito mahagilap ng paningin. She got her cellphone with her pero wala naman siyang number ni Mikko dahil agad niyang binura ang text nito kahapon. 

"Ugh! Sky!" Nag-snap siya ng daliri sabay kuha ng kanyang cellphone sa bulsa. Sakto namang nag-text si Sky. 

From: SkyBabe
Message: +845*******
That's his number. Go get him! Best wishes! :))

Napangiti siya sa mensahe nito. Agad niya itong ni-replyan para pasalamatan. 

To: SkyBabe
Message: You the man! See ya around! :)) Thank you so much. 

Agad na d-in-ial niya ang numero ni Mikko ngunit walang sumasagot. 

"Shit! Ano ba 'yan? Nananadya ba siya?!" Sabi niya. Nanginginig na din ang kamay niya dahil ilang minuto na lang ay baka tawagin na ang flight ni Mikko papuntang New York. 

"Mikko! Sagutin mo na ang phone please?" Naiiyak na naman siya. He's actually correct earlier. It's now or never. She needs to get him now. 

"Attention. All passengers to aboard Seoul to New York flight, the plane MSB143 will arrive in ten minutes...."

Lalong kumabog ang dibdib niya sa narinig mula sa intercom! Paalis na si Mikko. Kailangan niya itong maabutan!

Takbo siya ng takbo. Hindi niya alam kung saan siya papunta pero ang mahalaga'y dapat makita niya si Mikko. 

Sa tulong ng piping panalangin, nagulat siya ng makita si Mikko sa kahabaan ng Departure lane. Nakatalikod sa kanya at naglalakad papunta roon. Alam niyang ito iyon. Kahit pagod ay binilisan niya ang pagtakbo at buong-lakas na tinawag si Mikko. 

"Mikko!"

Tumigil sa paglalakad si Mikko at dahan-dahang lumingon sa kanyang direksyon. Seryoso itong nakatingin sa kanya at lumapit siya dito. 

Hingal na hingal siya nang nasa harapan na niya si Mikko. Nakayuko siya habang hawak ang dalawang tuhod. Huminga siya ng malalim bago harapin ito. Naghurimentado na naman ang kanyang puso. "Si Mikko pa rin talaga."

"I'm sorry if I've been dumb. So jerk, pretending about my feelings. I thought I moved on but I wasn't." Naiiyak ulit siya pero pinigilan niya ang kanyang sarili sa pagkagat sa kanyang lower lip. "Mikko, I'm sorry. Believe me when I say this but, I still love you, I really do. I'm just so stupid and proud not to admit it."

Naluha na siya ng tuluyan. Si Mikko naman ay nanatiling nakapako ang tingin sa kanya. 

Hinawakan niya ang kamay ni Mikko. Na-miss niya ang pagka-warm at pagkalambot ng kamay nito. Pinigilan muli niya ang sarili sa pagluha. 

"Eight years ago, you were the one who asked me that. But now, I have all the courage to tell this 'coz you deserve all the happiness you need. So, Mikko Shadows, will you marry me?" Finally, she said it. 

Tinitigan lang siya sa mata ni Mikko, ilang segundong hindi gumalaw sa kanyang kinatatayuan. Bigla na lang siyang niyakap nito ng mahigpit. 

"Why are you asking this? I should be the one who need to ask your permission for marriage." Narinig ni Kayleigh ang masuyong tono sa pananalita ni Mikko. 

"I am capable to ask you this, Mikko." Sabi niya habang nakayakap dito. 

Humiwalay si Mikko sa pagkakayakap at ikinulong ang mukha ni Kayleigh sa kanyang mga palad. "Whatever you say, I am going to marry you. I love you always, bae."

"I love you. I love you. I'm sorry for everything."

Ngumiti si Mikko. "You're forgiven."

Kinuha ni Mikko mula sa kamay ni Kayleigh ang engagement ring at isinuot muli sa palasingsingan nito tulad ng eksenang nangyari walong taon na ang nakakaraan. Hinalikan niya si Kayleigh sa noo pagkatapos gawin iyon. 

"We're not gonna board the flight to New York, we'll be back in the Philippines. On where we started our love story."

"I knew it." Natawa naman si Kayleigh..

"You're saying that I deserve all the happiness in the world. Of course, I do. Because you're my happiness, Kayleigh. I deserve you."

Inilapit ni Kayleigh ang mukha kay Mikko at hinalikan ito sa mga labi. "Eight years of waiting is already paid worth." Sabi niya rito. 

"Damn! I can't believe I'm going to be the man who'll be waiting for you at the altar. Finally!" Natatawang sabi ni Mikko. 

"Yes you are and I'm gonna be your bride. But for now, let me ask you to be my boyfriend first." Kumindat pa si Kayleigh pagkasabi nito. 

"I'll gladly oblige to, my future wife. I'm Mikko Reimi Adachi-Shadows, willing to be your boyfriend--for better, for worse, thru thick and thin. I'll be loving you."

"You're now my super boyfriend. Really, finally."

- THE END -