SWAMP

9.BÖLÜM

Yaşamanın bir anlamı kalmadı belki de. Dünyada hiçbirşey ifade etmiyorum belki de. Ben hiçbirşey ifade edemeden bile benim için çok şey ifade eden biri var.
O...

Hatırlatma*
Ve şuan tek bildiğim herşeyin yeni başladığıydı..

Bong Soo'nun çalıştığı yere geldik. Annem arabada kalacağını söyledi. Ben de ne tür bir yalan bulacağımı düşünüyordum arabadan inerken.

Kafenin içine girip etrafa göz gezdirdim.
Kasanın yanında Jungkook ile konuşuyordu.
Jungkook elini Bong Soo'nun omzuna koyunca daha hızlı yürüdüm.

Jungkook'un elini ittim. Bu kadar samimilik yeterdi.

_ Pardon ya... önemli bir işim var da geçerken Bong Soo'ya birşey söylemeye geldim. Konuşmanızı da böldüm.

_ Biraz böldünüz.

Jungkook ne zamandan beri iğneleyici konuşmalara başlamıştı?

O sinirle bakarken Bong Soo ile dışarı çıktık.

_ Ne söyleyecektin Jimin?
Rüzgardan saçları uçuşuyordu. Eminim saçları yumuşacıktır.

_ Aslında şey...
O sırada gözlerim kafenin içindeki Jungkook'a kaydı.
Bize bakıp biriyle konuşuyordu.

_ Şey için geldim. Benim annem seni çok sevmiş de arabanın içinde şuan gelemiyor. Ayağı ağrıyor da... sana birşey söyleyecekmiş bir gidip görsen?

Uydurduğum yalanı bir çocuk bile yapmaz. Ayağı ağrıyor ne demek?

_ Ah tabi tabi bende anneni çok sevdim. Arabanız nerede? Bir gideyim geçmiş olsun da derim.

Kalbi çok saf biri gerçekten. Kötü düşünmüyor. Onun bu yönünü kullandığım için kendime kızgınım ama yapacak başka birşeyim yok.

_ Biraz ileride. Benimle gel.

Arabanın kapısını açtım. Annem ani yaptığım planı bilmiyordu. Umarım çaktırmaz.

_ Buyur kızım.

_ Geçmiş olsun efendim. Ayağınız nasıl?

Bong Soo'nun arkasına geçip anneme ellerimle ve dudaklarımı kıpırdatarak anlatmaya çalışıyordum.
Annem ise bana bakıp anlamaya çalışıyordu.

Ayağımı gösterip ağzımla birkaç kelime söyledim.

_ Ah doğru. Evde yürürken ayağımı burktum sanırım. Ağrıyordu krem sürdüm de biraz iyi geldi.

_ Geçmiş olsun efendim. Keşke bir doktora görseydiniz.

_ Yok yok. Önemli derecede değil.

_Kendinize iyi bakın. Sanırım birşey söyleyecektiniz. Jimin öyle dedi.

Arkadan anlatmaya çalışınca annem yine bir bahane türetti.

_ Yanıma oturur musun? Özel de... Jimin duymasın.

Bana garip garip baktıktan sonra gülümsedi.
Annemin Bong Soo'ya söyleyeceği özel şey tabiki yoktu.

Arabanın içine girince kapıyı kapattım. O şok içinde bana bakarken dolanıp arabaya binip şoföre seslendim.

_ Arabayı kitle hemen. 

_ Ne? Ne kitlemesi? Jimin! Açın şu kapıyı.

Eliyle kapıyı zorlarken korktuğunu biliyordum.

_ Bong Soo sakin ol telefonun yanındaysa ver hemen.

_ Saçmalama Jimin. Bu yaptığınız suç sizin. Adam kaçırmaktan ceza alacaksınız! Geri götürün beni hemen!

_ Anne Bong Soo'nun üzerini arar mısın?

_ Bırakın beni! Sizi polise şikayet edeceğim.

Arabanın arkasına baktığımda Jungkook bize bakıyordu. Telefonunu çıkarıp birini aradı.

Bu çocukta birşey vardı.

_ Al.
Annem telefonunu bana uzatınca arabanın camını açıp dışarı attım.

_ Sana yenisini alırız Bong Soo.