SON DANS (ADRİNETTE) [TAMAMLANDI]

4.

Adrien Agreste

Sabah telefonumun çalmasıyla uyandım. Arayan babamdı. Yine ne isteyecek acaba?

-Efendim baba?

-Neredesin sen?

-Oteldeyim. Yeni uyandım.

-İyi. Yalnız mısın?

Marinette'i ona söylemeli miyim?

-Ee... Şey... E-evet.

-Yalan mı söylüyorsun?

-Hayır, tabii ki hayır.

-İyi, tamam. Şimdi bende otelin önündeyim. İşlerim bitti.

Of baba ya! Niye geliyorsan sanki.

-Baba dur.

-Ne var? Noldu?

-Ben... B-ben yalnız değilim.

-Yalan söylediğini biliyordum. Zaten benim de otelin önünde olduğum falan yok. Kim var yanında? Bu sefer doğruyu söyle.

-O şey... Bir kız...

-Kız mı? Delirdin mi sen? Adı ne?

-Şey... Baba... Iıı... Tanıdığın biri... O... Marinette.

-Marinette Dupain-Cheng mi? Yani şu dün dans gösterisi olan kız?

-Evet. Hayatını kurtardığın kız.

-Sen bunu nereden biliyorsun?

-Biliyorum çünkü konuşurken söyledi.

-Tamam şimdi oradan çık ve yanıma gel. Seninle önemli bir konuyu konuşmam lâzım.

-Baba telefonda söyle işte. Hem Marinette'i evde nasıl tek başına bırakayım?

-Koruma gönderiyorum Adrien. Sen buraya geliyorsun. Koruma Marinette'e bakar.

-Peki baba.

Dedim ve telefonu kapadım. Başımı yastığa gömüp bir süre babama kızdıktan sonra kalktım ve duş aldım. Sonra üzerimi giyinip odamdan çıktım. Tam kapıya doğru ilerliyordum ki Marinette'in kapısına gitti elim. İstemeden kapısını açtım.

Melek gibi uyuyordu. Ona bir günde nasıl bu kadar tutuldum aklım almıyor benim.

Sonra aklıma babam geldi ve açtığım oda kapısını oldukça sessiz bir şekilde kapattım. Sonra evden çıktım.

Marinette Dupain-Cheng

Pencereden yayılan hafif rüzgarla üşüdüğümden dolayı olan vücudumda oluşan titremeyle açtım gözlerimi. Zorla yatağımdan kalkıp pencereyi örttüm. Sonra elimi yüzümü yıkayıp odadan çıktım.

Adrien'ın odası açıktı. Yatağı tamamen orantılı bir şekilde toplu duruyordu. Ama Adrien yoktu. Odasından içeri girip banyonun kapısını tıklattım, ses gelmeyince kapıyı açıp baktım ama orada da yoktu.

Odasından çıkıp mutfağa baktım sonra salona. Hiçbir yerde yoktu. Beni bu odada bırakıp gitmişti.

Bu ne şimdi? Ben dün gece buraya onun beni sabahına bırakıp gitmesi için mi geldim?

Hayır. Ben burada duramam. Onun bana yaptığı bu haksızlığı kaldıramam. Neden gitti? Neden beni uyandırıp haber vermedi?