Kollarımda bir meleğin idamı vardı.
Yaşam,anne rahminde doğan çocuğun ilk vaveylasıdır.İlk soluduğun şey gözyaşlarının tuzlu kokusudur.
Aşk kapana kısılmış bir kuşun uçamamasıdır.Aşk bir serçenin gözyaşı,bir adamın kolları...
Bir adamı gözlerimde öldürüp,yüreğimde yaşatıyordum.
Bir adamın kollarında nefes alıyor,aynı anda nefessiz kalıyorum.
Gözlerinde Yaşam vardı,kokusunda dala takılan sevda kuşları.
Ona ihtiyacım vardı her şeyiyle varlığı beni ayakta tutuyordu.
Ona o kadar benimsedim ki gittiğinde beni de götürmüştü sanki...
Ruhum,onun zarif omuzlarına takılmış.Ruhumun acısı gözlerime akmış.
Yeis bir aşkın kurbanı olmuştuk ikimizde.
Birbirimizi bulduğumuz gün kırık kalplerin matemi olacağını nereden bilebilirdik.
Yaşamayı onunla yaşamak istiyorum.Onunla yaşamak en güzel acıydı...
(⌐■_■)
Bir insanın yokluğuna alışmak dünyadan alışılagelmiş büyük ıstıraptır bence.
Gözlerim onun yokluğuna alışmak istemiyordu,kalbim onu unutmak istemiyordu.
Beni kalbinde öldüren birine aşıktım.
Beni dününde bırakan insana, geleceğimin adımlarını vermiştim...
Onu seviyorum,kalbimi cehennemin ibadetini kursada kokusuyla cennete çeviriyordu.
Onda kendimi bulmuştum.Kendime yenilmiştim.
Yenilmek hiç bu kadar acıtmamıştı...
Bugün kalbim yüreğimde değil,umudun kamçısına takılan ölümün bileklerindeydi...
Bir aşk şarkısı çalarken radyolarda,biz kalbimizle öldürdük sevgiyi.
Paramparçaydım.
Çünkü benden parça parça koparmıştı kendini.
Eksiktim,yarım bırakılmış bir aşkın damarlarında idam ediliyordum.
Gülmeyi sonradan öğrenmiş alışmama izin vermeden çıkıp gitmişti.
Onunla gökyüzünü gökkuşağına boyayıp,siyahı silmiştik gökyüzünden...
Şimdi geceler siyahtı,gökkuşağı maviliğinden sıyrıldı.
Yine de severim onu,yaralara rağmen acılara rağmen yine gece fısıldarım kulağına aşık olduğumu...
Yine de sarılırım ona,kollarında cenneti hissetmek için.
Ve yine ölürüm,Umudun kamçısına takılmak için.
Umudun kamçısı onun gözlerinde saklı.
Ölüm onun ellerinde,kollarında yani kısacası ölüm onun ruhunda...
Ölü ruhumu ölü ruhuna saklamış gezdiriyor mezar boşluğunda...
Gezdiriyor,acılarında....
HELİN ÇINAR
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK KANATLAR MÂBEDİ
RandomUmut, Bir Meleğin ruhundan bir kadının gözleridir, Sevgi, O meleğin,o kadını en çok Tanrı kadar sevmesidir. Acı, Tanrı'nın ellerinde bir meleğin ölümünü izleyen o Kadındır. Kanatlarından acıyla varolmuş bir Beyaz Melek,Ruhunun sökülüşüne eşlik eden...
