( لقاء الروح ج2 ) بقلمى يمنى الباسل من (سلسة عشق وترابط الأرواح )

الفصل الرابع والعشرون

الفصل الرابع والعشرون من لقاء الروح
قراءة ممتعة
وجع تحول لسعاده

فيلا المهدى
دخل بغضب يبحث عنها
وفاء بقلق : فى ايه يا بنى لقيتوا رحمه
مالك بغضب : هى فين
وفاء : هى مين
مالك : فى غيرها ام الفساد هنا
رحمه : مالك خالص رحمه رجعت كلامك معاها مش هيغير حاجه
ليقول لها بلهجه ارعبتها وهو مازال على حاله الغضب
مالك : ملكيش دعوه حسابى وهصفيه
وفاء : فى اوضتها بس فى ايه
لتقف أمامه رغم خوفها
رحمه : عشانى بلاش يا مالك دى بنت عمك مهما كان
ليسحبها من يدها يبعدها عن طريقه
لتمسك يده بقوة
رحمه : ارجوك بلاش حتى عشان رحمه
ليسحب يده بصعوبه منها
ويطلع للأعلى
وفاء : فى ايه يا رحمه فهمينى شيرين عملت ايه
روحيه : ما تقولى يا بتى ساكته ليه
لتجيبهم بصعوبه لعلهم يمنعوه معها
رحمه : رحمه مش بنت مالك
لينظروا لها بصدمه
وفاء : ايه الى بتقوليه دا مش بنته ازاى امال بنت مين
رحمه : بنت شيرين
وفاء : من شيرين ازاى غضب ربنا ومراته كانت عارفه وساكته
رحمه : لا لا لا لا ماغضبش ربنا هو ماعملش حاجه
رحمه بنت شيرين من واحد تانى وادتها لصفاء تربيها مقابل الفلوس
لتضع يدها على رأسها بألم لم تستوعب تلك الصدمه
رحمه : ارجوكى أتمالكى نفسك وتعالى معايا امنعيه
ليطلعوا سريعا للأعلى

فى الاعلى
دخل عليها والغضب مسيطر عليه
شيرين بخوف : فى ايه انت ازاى تدخل كدت منغير ما تخبط ايه فاكرها سوايقه اتعودت تتدخل علطول كدا
لا انا المرادى مش هسكوت ليك
ليهوى على وجهها بصفعه قوية اسقطاتها ارضا
لتضع يدها على شفتيها بألم
ليسحبها من زراعها بعنف يوقفها
ليتحدث بغضب جامح
مالك : ازاى تخدعونى ها ازاى ولحد دلوقتى بتكدبى عليا ازاى جالك القدره انك ترفعى وشك فيها وانتى بتطعنينى فى ضهرى كل السنين دى ها ازاى ردى انتوا الاتنين اوسخ من بعض عشان تربيه وسخه انا الى منعت ابويا زمان يديكم لولدتكم تكمل تربيتكم بعد ما اخدت حقكم بس الاصل بتاعها بيجرى فى دمكم
ويا عالم فى حقائق تانى ولا لا
شيرين بغضب : ايوة خوناك عشان تستاهل لو كنت ادتونا حقنا كنا غوارنا من وشكم احنا بنكراهكم اوى بس للاسف هى حبتك وفضلت تتقرب منك لحد ما اتجوازتها وفى يوم وليله انا غرت اوى منها لقيت نفسى بحبك وملمستهاش دا جاننها اكتر انا بقى ساعدتها حطتلك مخدر يهواسك و لما فوقت خربت الدنيا عليها ومشيت واختفيت بس للاسف ملمستهاش انا بقى قررت انى استخدم الليله دى لصالحى وعرفتها على جاسم والباقى انت عارفو بس عشان انتقم منها بس الى مكنتش عامله حسابه انى احمل وهى عرفت واتفقنا أننا نسافر بعد ما قالت انها حامل فى شهر ونص ومرجعناش غير لما ولدت وبقيت مجبور انك تكتبها على اسمك واول ما شفتها حبيتها اوى معرفش ليه مع انها مش بنتك وانا الى بعتلك الفيديو بتاعهت وانا بعت واحد يقطع الفرامل عندها فى العربيه واحنا بنتكلم وخلصت منها وقولت اخلص من رحمه كمان عشان متلزمنيش بس دلوقتى تلزمنى عشان هرفع قضيه إثبات نسب على ابوها الحقيقى وطبعا انت هتبقى خاطفها وتتسجن وبكدا انا انتقمت منك زى ما انتقمت من ابوك عارف ازاى انا الى رميته من على السلم
ليمسك عنقها يعتصره بقوة
كانوا يستمعوا لتلك الحقائق بصدمه
ليتفاجئوا بما يفعله مالك
لتمسك يده سريعا
رحمه : مالك سيبها
وفاء : يا بنى سيبها هتودى نفسك فى داهيه
رحمه : مالك ارجوك سيبها لحالها
لم يستمع لها فغضبه اعماه
رحمه : رحمه كدا هتكرهك اوى اوجوك سيبها هتموت خلاص
وانا كمان هكرهك اوى يا مالك عشان مسمعتنيش سيبها ارجوك ارجوك عشانى
لم تتحامل ما تراه
لتفقد وعيها لتقع على الأرض
ليقتربوا منها
وفاء : رحمه
شعر بخفقان قلبه بقوه
ليتركها ما أن تدارك نفسها
لتقع على الأرض تسعل بقوة
لينظر لها ثم يقترب منها سريعا
مالك بخوف : رحمه رحمه فوقى
روحيه : يا ولدى حرام عليك كنت هاتودى نفسك فى داهيه وتسيب الولايا دى لمين
ليحملها ويذهب لغرفته
يضعها على الفراش
ليحاول معاها أن تفيق ولكن لم تستجيب
لانها سحبت لعالمها الاسود من الضغط النفسي الذي تعرضت له
لنرى متى ستفيق
وفاء : فيها ايه
مالك : مش عارف مش راضيه تفوق خليها تنام مرهقه جدا يا ريت تفضلى معها لحد ما اخلص حسابى
لتمسك زراعه قبل أن يرحل
وفاء : يا بنى حرام عليك إلى بتعمله فيا خلاص سيبها فى حالها
مالك : متخفيش مش هعمل حاجه هخلص حسابى وارجع
ليتركهم ويرحل