"ကိုယ္မင္းကို တကယ္ခ်စ္တာပါ စႏၵာ"
"ရွင္ကြၽန္မကို တကယ္မခ်စ္ပါဘူး"
"ကိုယ္မင္းကို တကယ္ခ်စ္တာပါကြာ ယံုပါ"
"အာ့ဆိုသက္ေသျပေလ"
"ဘာ ဘာကိုျပရမွာလဲ"
""ကတ္""
"မင္းသား ဘာျဖစ္ေနတာလဲ စကားေျပာတာ အဲ့လိုေတြျဖစ္ျဖစ္ေနတာ အခုနဲ႔ဆို ၇ခါေျမာက္ၿပီ"
"ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"အာ့ဆိုလဲ Shooting ကို ခန Breakထား
မယ္"
ရနတစ္ေယာက္ နားေနရာကို ျပန္လာၿပီး
သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ရန ဒီရက္ပိုင္းမင္းေတာ္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနသလိုဘဲ ဘာကိစၥေတြရွိေနလို႔လဲ"
"ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး စိုင္းေနာင္"
စိုင္းေနာင္ဆိုတာ ရနနဲ႔ မန္ေနဂ်ာေပါ့။မန္ေနဂ်ာဆိုေပမယ့္ အသက္က႐ြယ္တူမို႔လို႔ သူငယ္ခ်င္းလိုဘဲေျပာၾကဆိုၾကေလ့ရွိတယ္။ရုပ္ကေတာ့ တကယ္ကို ခန္႔ၿပီး လူႀကီးလူေကာင္းဆန္သည္။ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ Gymကစားလို႔တကယ့္ကို ၾကည့္ေကာင္းလြန္းသည္။
"မင္းေသခ်ာလို႔လား မင္းနဲ႔ငါအလုပ္တြဲလုပ္လာတာ ၃နွစ္ေက်ာ္ရွိၿပီ မင္းအေၾကာင္းငါသိတယ္"
"တကယ္ ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး စိတ္နည္းနည္းရႈပ္ေနတာ တစ္ခုဘဲ"
"ေအး အာ့ဆိုလဲ ေသခ်ာလုပ္ ဒီကားက ေတာ္ေတာ္ေပါက္မယ့္ဇာတ္ကား အာ့ေၾကာင့္ေသခ်ာႀကိဳးစား"
"ေအးပါကြာ"
"ငါအလုပ္ရွိလို႔ ျပန္လိုက္ဦးမယ္ ေသခ်ာလုပ္ၾကားလား"
"ေအးသြားပါကြာ"
စိုင္းေနာင္တစ္ေယာက္ ေျပာၿပီးထြက္သြားေလသည္။ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အာရံုေတြကို ျပန္စုစည္းေနရသည္။
"ေဟ့ ရနအခုတေလာ စိတ္မၾကည္သလိုဘဲ"
"အြန္ဟုတ္တယ္ စုသင္းမြန္"
စုသင္းဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အခုရိုက္ေနတဲ့ ရုပ္ရွင္မွာ အဓိက မင္းသမီးေပါ့။သူလည္းေအာင္ျမင္ေနတဲ့ မင္းသမီးတစ္လတ္ဘဲ။ပရိတ္သတ္ေတြၾကား အလွနတ္သမီးဆိုၿပီး နာမည္ႀကီးတာေပါ့။
