ဒီေန႔က ကိုစိုင္းေနာင္နဲ႔ ရုပ္ရွင္ပြဲကို တက္ရမယ့္ေန႔ေပါ့။ကြၽန္ေတာ္ ဘာဝတ္ရမယ္မွန္း မသိလို႔ ဂ်ဴးဂ်ဴးကို ေျပာထားတယ္။ဂ်ဴးဂ်ဴးကို ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သူနဲ႔ သြားမယ္ဆိုတာ မေျပာထားသလို သူလဲ မစပ္စုေပ။ေဒစီေရာက္ကတည္းက အိေျႏၵေတြဘာေတြ ရလို႔ပါလား။
ေနာက္မွ အိမ္ေရွ႕မွာ တံခါးေခါက္သံၾကားေတာ့ သြားဖြင့္တာ ဂ်ဴးဂ်ဴး အိမ္ေရာက္လာၿပီ။လက္ထဲမွာလဲ အထုပ္တစ္ပံုႀကီးနဲ႔။
"ေရာ႕ ဒီမွာ အမ်ားႀကီးယူလာတယ္ ႀကိဳက္တာေ႐ြး"
"အဲ့ေလာက္အမ်ားႀကီး ယူလာစရာမလိုပါဘူးဂ်ဴးဂ်ဴးရယ္"
"မသိဘူး ယူလာၿပီးၿပီ ဝတ္ခ်င္တာ ေ႐ြးဝတ္ ၿပီးရင္ ပိုက္ဆံေပး"
"ဝတ္က မဝတ္ရေသးဘူး အရင္ေတာင္းေနၿပီ"
"ေတာင္းရမွာဘဲ ဒါနဲ႔နင့္အေမေရာ"
"ဟိုးဘက္ ကိုလင္းျမတ္အိမ္မွာ သြားလည္တယ္
ဒါဘဲ ငါ သြားစမ္းဝတ္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္"
ကြၽန္ေတာ္လဲ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္တဲ့ အခုထဲကတစ္ခုကို ဝတ္ၿပီး အေပၚထပ္ကေန ေအာက္ဆင္းၿပီး ဂ်ဴးဂ်ဴးကိုလာျပတာ ဟိုက မ်က္လံုးျပဴးလို႔။
"ဟဲ့ သုတ နင္နဲ႔လိုက္တယ္ဟဲ့ တစ္ျခားဟာေတြေတာင္စမ္းဝတ္စရာမလိုေတာ့ဘူး ဒီအမည္းေရာင္ေလးနဲ႔ လွေနၿပီ"
"ေအ အာ့ဆို ဒါဘဲယူေတာ့မယ္"
ကြၽန္ေတာ္လဲ သူ႔ကို ပိုက္ဆံေပးၿပီး အင္က်ီကိုျပန္ထားလိုက္သည္။
"ေအ ေက်းဇူးဘဲ သုတ ငါျပန္လိုက္ဦးမယ္"
"နင္ အခုတေလာ ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ေလာေနတာလဲ ေဒစီေရာဘဲ နင္တို႔နွစ္ေယာက္ တစ္ခုခုဘဲ ဟဲ့ နင္တို႔တြဲေနတာလား ဟုတ္တယ္မလား"
"မဟုတ္ပါဘူး ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ ငါ့အလုပ္ရွိတယ္ သုတ လာမရစ္နဲ႔"
အမယ္ေလး စိတ္ေတြ မရွည္လို႔ပါလား။ငါ့ေတာင္ျပန္ေအာ္သြားေသးတယ္ နင္တို႔နွစ္ေယာက္ေတာ့ေလ။
ထိုအခ်ိန္မွာဘဲ ကိုစိုင္းေနာင္စီက ဖုန္းဝင္လာေလသည္။
"ဟယ္လို ကိုစိုင္းေနာင္"
