Tomione || BAŞKA BOYUTTA HOGWARTS

Gerçeklere Az Kaldı || 3.Bölüm

Emma sabah güneşın ışıklarıyla uyandı, yatakta uyuyordu ve bu ilginçti. Emma ve yatakta uyumak..  En son karagölde Edward ile birlikte oturuyordu, sonra uyumuş ve Edward'ta binaya getirmiş olmalıydı. Yataktan kalktı ve boy aynasına geçerek haline baktı. Berbat haldeydi ve bu buraya geldiğinden beri ilk defa hoşuna gitmemişti. Gözaltlarında ki morluğu ve saçının kabarıklığını nasıl geçireceğini bilmiyordu, kesinlikle bunu Edward'tan öğrenmeliydi ancak şimdi yardıma ihtiyacı vardı. Linda'nın yattığı yatağa doğru ilerledi ve ona seslendi. Linda anında uyandı,zaten pek derin bir uykusu da yoktu. 

"Gözaltlarımda ki morluğu ve saçımda ki kabarıklığı düzeltebilir misin Linda?"

"Tabi.. ama neden kendin yapmıyorsun?"

"Ah,şey.. Ihm, biraz yorulmuşum da büyü yapabilecek halim yok. Lütfen Linda.."

Linda bir şey demedi ve Emma ile birlikte Emma'nın yatağına doğru ilerlediler. Emma yatağına oturdu, Linda Emma'nın önüne geçti. Asasını eline aldı ve ilk başta gözaltlarında ki morluklardan kurtuldu. Sonra asasını Emma'nın saçlarına doğrulttu ve düzleştirmesi için gereken büyüyü yaptı. Ancak yine de kabarıklığı az da olsa kendini belli ediyordu, 'olsun' dedi Emma, 'çalı süpürgesine benzemiyor en azından' dedi kendi kendine. Linda'ya teşekkür ettikten sonra ne zaman giydiğini hatırlamadığı pijamalarını çıkarttı ve okul formalarını giydi, ardından da yatakhaneden çıktı.

 ｡◕‿◕｡     ｡◕‿◕｡

Ortak salona indiğinde fazla öğrenci olmadığını fark etti. Saat daha erkendi zaten. Etrafına iyice baktığında tanıdıklarından kimsenin olmadığını fark etmesi uzun sürmedi. Ortak salondan da dışarı çıktı, artık okulu iyi bildiğinden istediği zaman çıkıp gezebilirdi, ah tabii ki derslerden sonra.. Artık derslere girmesi gerekiyordu.. Bugün ilk dersi Rawenclaw ileydi, 'umarım, bir kaç cevap verebilirim.' dedi içinden, her ne kadar farlı bir boyutta olsa derslerinin iyi olmasını istiyordu.

Sonunda Astronomi Kulesine çıkabildiğinde derin bir nefes aldı ve yine ilk günkü gibi ayaklarını boşluktan sarkıtarak oturdu. Derslerden sonra Edward ile kütüphaneye gidip buradan gitmenin yollarını arayabilirlerdi ancak Dumbledore ve Dippet bile bilmiyorsa kendileri nasıl bulacaktı ki? 'sakın' dedi, 'umutsuzluğa kapılma' sesli konuşuyordu, kendini buradan kurtulmanın bir imkanı olduğuna ikna etmeye çalışıyordu. Gözlerini kapattı ve düşünmeye başladı, hangi kitaplardan başlayabilirlerdi? Başka boyutlarla ilgili kitap var mıydı acaba? 

Emma bunları düşünürken yanında bir hareketlilik hissetti, gözlerini açıp soluna döndüğünde Tom'a benzeyen (Tom Felton) bir genç erkekle karşılaştı. Çocuğun formasından Slytherin olduğu belli oluyordu ancak yüzünde ki gülümseme tam bir Huffflepuff'a ait gibiydi.

"Merhaba yeni kız, ben Abraxas Malfoy." dedi ve elini uzattı. Emma içinden ' yok artık ' dedi, ne yani Tom'un bu boyutta ki büyükbabasıyla mı konuşuyordu şuan? Emma bozuntuya vermedi  ve uzattığı elini tutarak gülümsedi.

"Hermione Jean Granger. Memnun oldum Malfoy."

"Abraxas diyebilirsin,sakıncası yoksa bende sana Hermione demek istiyorum.."

Emma'nın gülümsemesi daha da büyüdü, "Hayır,sakıncası yok Abraxas."

Abraxas'ın yüzünde ki gülümseme söndüğünde başını önüne çevirdi. Emma onun bu ani ruh değişiminin nedenini merak etti, "Sorun ne Abraxas?" dedi. Abraxas bir kaç saniye cevap vermedi, sonunda Emma'ya döndüğünde '1 dakika' işareti yaptı parmağıyla. Sonra ayağa kalktı ve açık kapıdan dışarı baktı, birisi var mı diye. Kapıyı kapattıktan sonra sessizlik büyüsü yaptı ve Emma'nın yanına geri oturdu, genç kız çok meraklanmıştı.