Ev kapısı açıldı. İçeri birisi girdi qaliba. Ya kızlardan biridir ya da erkeklerden. Ee kızlar liseye gitti ya. Ya onlar olmasa? Bu korkuyla ayağa kalktım ve odamın kapısına doğru ilerledim. Kapıdan bakacakken başım döndü. Kapıya tutunup yere baktım.
Bu sırada birisi beni tutu. Gözlerim kararıyordu. Kim olduğunu göremiyordum. Gözlerimin bulanıklığı gittikce açıldı. Ah bu Mertdi. Onu gördüğüme çok sevindim. Çünkü aklıma kötü kötü şeyler geliyordu.
Mert -Selin iyimisin?
Ben -Senmiydin Mert. Korktum bir an.
Hastalıkdan sesim kalınlaşmış ve cır çıkıyordu.
Mert beni kucağına alıp yatağıma uzandırdı.
Mert -Geçmiş olsun. Yeliz Onuru aradı. Senin yanına birimizin gitmesini rica etdi. Bizdende bir tek ben müsaitdim.
Ben -İyiki geldin.
Elini alnıma koydu.
Mert -Selin sana dün hasta olacaksın dedim.
Ben -Of.
Mert -Ne of ya. Kendine dikkat et biraz. Hem şimde üstün çokmu kalın. Gerçekten inanamıyorum ya.
Hatırladınız heralde ne giyindiğin.
Ben -Dün sıcak olamsın diye giyindim.
Mert -Şimde üstün değiştir yoksa böyle iyleşemezsin.
Ben -Mert yorgan serdim işte üşümüyorum. Mert yorganın altından ayaklarıma dokundu.
Mert -Ayakların buz gibi.
Gardrobumu açıp kalın bir şeyler aldı. Daha doğrusu bulması biraz zor oldu çünki o kadar kıyafetin içinden zar zor kalın bi şey buldu.
Mert -Hepside şort ya.
Ya bu niye benim şortlarıma taktı ya.
Aşdığı koyafetleri yatağıma koydu.
Mert -Giye bilecekmisin?
Ben -Hı hı.
Odadan çıktı. Zar zor ayağa kalktım. Üstümü çıkarıp onun seçtiklerini giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonrada yatağıma uzanıp üstümü örtdüm. Ellerimi birleştirip yanağıma koydum. Yan üste uzandım. En çok uyku pozisyonum bu. Mert kapımı çaldı.
