A LITTLE DEATH BxBxB &xB

𓂀︎ -10 [Baby Come Home]

[İyi okumalar dilerim! 💋♥️]
• • •

𓂀︎

Fazla uzaktan gelmeyen adım seslerini işiten Kutay sonunda engel olamadığı hıçkırıklarının arasında kafasını kaldırıp siyah silüete gözlerini dikmişti. Ağladığı için etrafı bulanık görüyordu. Blurdan kurtulmak adına birkaç defa gözlerini kırparken yanaklarını ve burnunu bileğine hafifçe sürüp burnunu çekti. İrkildi, hemen ayaklandı. Çınar'ı kaybedişinin vermiş olduğu tüm boşvermişlik ardından aniden bir korkuyla dolan Kutay, sahneye doğru gelen kişinin yüzü belirginleşene kadar sahnenin diğer ucuna ulaşmıştı.

Yüz hatları netleştiğinde ve kimin salonda olduğunu fark ettiğinde büyük bir sorunun eşiğinde olduğunu anlamıştı. İnci dişleri arasından fısıldarcasına bir "Hassiktir." sıyrıldı.

Ne yapacağını, ne diyeceğini bilemeyerek, ne zamandan beri Bora'nın burada olduğu hakkında hiçbir fikri olmayan Kutay, refleksif biçimde "Ne arıyorsun burada?" diye sormuştu.

Kısılmış mavi gözlerin ona acıyan bir ifadeyle baktığını fark eden Kutay, yüzünü utançla karanlık tarafa çevirmekten kendini alıkoyamamıştı.

"Öpüştünüz mü?"

Yutkundu Kutay, cevap vermemeyi seçmeliydi. Dudaklarına değen dudakların asıl sahibine "Öpüştük." diyemezdi.

Bora, cevap vermeyen Kutay'ın üzerine hızlı adımlarla gelmiş, dağılmış yakasından sertçe yakalamıştı. Sertçe sarsmıştı onu.

"Sana soruyorum, piç! Öptün mü onu?"

Engel olamayarak yeniden dolan gözlerini Bora'ya çeviren, sanki daha öncesinde kendisi karşısındaki genci öldüresiye dövmemiş gibi güçsüz ve aciz kalan Kutay geriye bir adım bile atamamıştı. Onu itememiş, öfkeyle dolamamıştı.

Bora bir kez daha onu sertçe salladığında tek eliyle Kutay'ın dolgun ve ağladığı için kızarmış dudaklarını işaret ve baş parmağıyla tutup yüzünün ekşimesini sağlayacak kadar sert sıktı. Aslında öpüştüklerinin oldukça farkında olan Bora, Kutay'ın üzerine gitmeye devam ediyordu.

Siyahın en parlak tonundaki saçlarına sahip oğlan, mümkünmüş gibi tuttuğu dudakları daha sert sıkmayı denediğinde dağılmış tondaki kumral, acıyla inlemiş ve Bora'nın bileğinden tutmuştu. Kutay'ın ertesi sabaha kalmadan moraracak olan dudakları acıdan alev almıştı. "Benim biricik sevgilim seni tam buradan mı öptü, yoksa–" Bora'nın tek eli hâlâ Kutay'ın yakasındayken yakayı bir anda omzuna kadar çekti. Gömleğin birkaç düğmesi yerinden sökülerek zeminde tok sesler bırakmıştı.

Kutay'ın buğday teni gözler önüne serildiğinde henüz neler olduğunu anlamayan kumral oğlan, onu itmeye yeltenemeden koyulaşan mavi gözler Kutay'ın teninde sabitlenmişti. Çok beklemeden devam etti sözlerine. "– buradan mı?" Dişlerini Kutay'ın köprücüğünün üzerindeki dolgun omzuna geçiren Bora, sert bir iniltiyle Kutay'ın dizleri üzerine çökmesini sağlamıştı.