"ano na naman ba pumasok dyan sa kokote mo rafaella! Bakit hinayaan mong mapunta sa gnyan!". Napapikit na lang ako at kasabay ng pagyuko ko.
"hon calm down".
"papano ako mag cacalm down sa ginagawa ng anak mo ella!".
"mom dad". Oo sila nga kausap ko.
Nalaman nila yung nangyayari sa akin dito. Hindi pala nila nalaman, kusa kong sinabi sknila. Wala naman kse akong tinatago sknila, gusto ko lagi akong open sknila. Dapat kay mommy ko lang sasabihin, kaso si mom hindi nya na natiis hindi sabihin kay daddy. Kaya kahit gusto ko man si mommy lang kausapin, sumabay pa si daddy. Kaya eto, para akong batang pinapagalitan. At tahimik lang din akong nakikinig sa knila.
"anak". Umangat naman ang ulo ko para matignan si mommy. Magkavideocall kami ngayon, kita ko ang stressed sa mukha nila lalo na kay daddy.
"im sorry guys. Hindi ko naman ginusto to e".
"papanong hindi mo nagustuhan? E hindi mo pinigilan ang mga dapat mangyari! Hinayaan kitang magpalit ng magpalit ng babae! Hindi ko naman aabot ka sa gnyan rafaella! Pati mga anak ng ninang mo hindi mo pinalampas!".
"dad okay okay". Tumayo ako at napasapo sa noo ko. "gets ko na dad, nagkamali ako. Pero kaya ko naman ayusin dad".
"dapat lang na ayusin mo yan rafa. Mahiya ka sa ninang at tito mo". Inayos nya naman ang damit nya at humarap sya kay mommy. "kausapin mo yang anak mo. At wag na wag mo yang kukunsitihin sa ginagawa nya". At umalis na sya.
Narinig ko naman ang pagbuntong hininga ni mommy. "hindi mo naman sguro masisisi ang daddy mo kung bakit sya kagalit sayo dba?". Tumango naman ako at bumalik sa pagkakaupo ko. "ayusin mo yan rafa".
"mom im sorry. Ayoko talaga ng ganito, pero ewan ko ba mom". Nahihiyang ako sabihin sknya na hindi ko mapigilan ang init sa katawan ko.
"rafa naiintindhan kita. Dahil nakita ko naman din ang gnyang ugali mo. Sa isang buwan yata nakakailan kang babaeng inuuwi dito sa bahay natin. Pero sana hindi mo dinala dyan ang ugaling gnyan, bakasyon lang binigay ko sayo anak. Gusto ko lang mamahinga ka, pero hindi ko sinabi sayo na gumawa ka ng gulo dyan. Sa bahay pa ng ninang mo".
"im sorry mom. Im really sorry".
"ayusin mo yan rafa. Sa susunod na makausap kita maganda ang ibalita mo sa akin, kung hindi maganda yan papauwiin kita agad dito".
"yes mom. Im sorry again".
"magingat ka palagi dyan". Tumingin naman sya sa likod ko at napasunod naman ako ng tingin sa knya. "at ikaw trevie, bakasyon din pinuntahan mo dyan. Kaya umayos ka din dyan".
Napaupo naman si trevie dahil bigla syang kinausap ni mom. "tita naman. Maayos naman ako, sadyang yang anak nyo lang tita. Hindi matiis ang init ng katawan nya. Hahahahaha aray naman!". Nabato ko sya ng ballpen ng wala sa oras.
"umayos ka nga!". Tinawanan nya lang ako.
"alam mo naman pala ginagawa ng kaibigan mo hindi mo pa pinagsasabihan. Haynako! Alam ko na ganito mangyayari e, pag magkasama kayo hindi pwedeng hindi kayo gumawa ng kalokohan".
"tita sya lang gumagawa ng kalokohan. Hahahaha!". Sinamaan ko naman sya ng tingin. Papano ko ba naging kaibigan ang gagong to.
"at kinukunsinti mo pa". Napnguso na lang sya sa sinabi ni mommy. At sya naman ang tinawanan ko.
"ano ka ngayon". Sya naman ngayon ang sumama ang mukha.
"tumigil kayong dalawa". Natahimik naman kaming dalawa ni trevie. "bakasyon lang ang gusto kong gawin nyo, kaya please guys. Umayos kayong dalawa. Mahiya kayo kay lou at kay lino". Tumingin sya kay trevie. "kausapin mo yang kaibigan mo".
