AYRILIĞA DAİR

BU ŞEHRİN SAHİBİ

İste simdi yine bir gece ve ardında bir hüzün. Seni bekliyorum yine ve yine gelmiyorsun. Artık alışmış olsamda hüzün dolu gözlerim ve yağıyor yağmur gözbebeklerimden. Simdi demem o ki derdim çok ama en büyüğü s*ns*zl*k yazmaya cesaretim yok yasamaya mecburiyetim olduğu kadar. Ben yine bekliyorum seni bazen koşuyor bazen düsüyorum ama genellikle yürüyorum çünkü geliceksin biliyorum ya da öyle avutuyorum kendimi. Ama yinede var ümidim. Çünkü sende sevmistin sevmesen öyle gülmezdin ki. Ben yine bekliyorum seni her girdigim ortamda her gittiğim yoldasen görüyorum sanki. Sen misin bu şehrin sahibi veya sokaklar hep sana mı çıkar. Neden girdigim yol sen dolu ve gittiğim sokak sen kokulu.