AYRILIĞA DAİR

SEVDİĞİ İCİN BÖYLE OLDU

Merhaba sevgili,bugünüm yine sessizliğin adını zikretmekle meşguldü. Yıkılışımın ardından baktım geride kalanlara,gülen yüzüme baktım gözlerimi gördüm,sıcak ruhuna baktım ellerini gördüm,kalbime baktım kalbini gördüm kısaca küçük bey ben mutluluklar da hep bir sen gördüm,ben mutluluklar da hep biz gördüm. Ben mutluluklar da hic sen ve ben görmedim. Simdi yokluğunun girdabında bizsizliği  görüyorum. Yüzüme bakıyorum hüzün,ruhuna bakiyorum soğuk,kalbime bakıyorum o zaten paramparça. Bugün yıkılısımın kaçıncı günü bilmiyorum tek bir şey biliyorum sevgili gidisinle açtığın yara bir gün kapanıcak ve bilki o zaman dönmek için bedenin bile yalvarıcak. Abartıyorsun diyorlar onlar hic bir şey bilmiyolar ,onlar düstügüm uçurumu bilmiyorlar konuşuyorlar,konuşuyorlar ve sonunda susuyolar. Yine ben kalıyorum kendime. İkiden bir çıkınca bir kalır diyorlar hayır küçük bey yalan bu bizde ikiydik sen gittim ve ben kalmadım hic kaldık senden beni çıkarınca nasil da hic kaldık,nasılsa hic oldun. Belki sende üzülmüssündür bu ayrılığa ama benim bu kalbim tümden gitti be.Bende dur diyeceğim bu akan sele ve iste o zaman yükseleceğim, düstügüm uçurumdan iste o zaman  çıkacağım, ben bir gün güçlü olacağım ne olursa olsun üzülmeyeceğim çünkü beni bu halde görenler hep güçsüz diyor,korkak diyor,zavallı diyo "sevdiği için böyle oldu " deniyor hic kimse iste ben sırf bu yüzden güçlü ve mutlu olacagim.