AYRILIĞA DAİR

GİTTİĞİNE İNANSAM DÖNMENİ BEKLERDİM

Ben beklemiyorum ki seni Özdemir Asaf demiş ya bekle dedi ve gitti ne ben bekledim ne o geldi diye bende beklemiyorum işte çünkü birini beklemek için  gittiğine inanmak gerekir ben inanmıyorum gittigine inanirsam yanarım, ölürüm,eğer inanirsam yasanıcak yer olmaz burası, yağan kar kar olmaz, yağan yağmur yağmur olmaz,kısacası hayat hayat olmaz. Beklemiyorum ben seni beklersem yıkılır bu şehir. İçimde fırtınalar kopuyo demissin yüreğinin en rüzgarsız yerinde,oysa ben bin mevsim fırtınalandim sana bu aşkın sessiz sedasız, rüzgarsız günlerinde, bakıpta göremedigim yerlerde fırtınalandım sana, dünyanın tek rengi olan gözlerinin yesilinde daldım en büyük rüyalara şimdi çıksan rüyalarımdan gelsen bir gece yarısı, gittiğine inanamadan geldiğine inansam çık gel gidişine inanırsam vazgeçmeye calisırım çık gel.