AYRILIĞA DAİR

GÜLMESİN Mİ YÜZÜM

Bir kıs günüydü yağmurun cisesiyle birlikte çalan şarkı eslik etti gecenin hüznüne,kahvemi alıp camın önündeki koltuğuna oturdum. Sen düşündüm yine,ve yine gözlerim doldu ah dedim kendi kendime ne de güzel geliyorsun aklıma beni darmadağın edişini seveyim. Ama yinede demiyorum doğru yerde karşılaşan yanlis insanlardık diye yanlış degildik çünkü belki de hayat ilk defa bir doğruyu bu kadar güzel yaptı. Gittin diye yasanan onca yıla ihanet etmem ki ben,yanlıstık kötüydük demek ki ben en doğruyduk belki ama yanlış zamanda bittik. Belki iyibbelki kötüydü bitisimiz ama yinede bitti diye kötü yapamam seni. Çünkü benim gözlerimi dolduran bir insan kötü olamaz. Unut diyorlar bana,adın geçince dolan gözlerimi görenler unut diyorlar anlamıyorlar beni,ben unutmak için değil sonsuz olmak için seni sevmistim evet belki gittin ama gülüşün,duruşun,bakışın aklıma gelince de mi gülmesin yüzüm.