AYRILIĞA DAİR

SEVEN SEVDİGİNİN HERSEYİNE KATLANIR

Seven sevdiğinin herseyine katlanırdı aslında,gitmek için bir neden aramazdı. Ama sen öyle değildin hem seviyorum diyip hem de ceker giderdin. Tanıyamazdım seni bir yüzünü tanısam diğer yüzün eksik kalırdı. Ben sadece seni sevmemistim oysaki sizi sevmistim seni,hatalarını ve diğer yüzünü. Evet ağır belki cümlelerim ama benden şiirler beklemezsin sanırım. Senin tüm hatalarına seve seve katlanmaya razıyken ben,kokunu başka insanlara sindirdin sen. Simdi ayrıyız evet olduğu kadar masum,günahsız. Belki yalanlı,günahlı bilmiyorum olduğu kadar iste. Ama varsa bir bildiğim, varsa içimde bir günahım sevme hissini israf etmemdir. Ben o hissi haketmeyene verdim layık olan muhtacken sevmeye sevilmeye ben onu seninle ziyan ettim. En sonunda sende gittin iste bak bir masal,bir hayat,bin umut nasılda sığdı bir kelimeye. Evet senden önce çok fırtınalar gördüm ama kimse böyle kökümden söküp atmadı beni.  Simdi arkana bile bakma giderken çünkü ben senin arkanda kalmamayı tercih ettim.