AYRILIĞA DAİR

BEKLEYENİN

Simdi bakıyorum etrafına göremiyorum seni ve rüzgar deyiyor yavaş yavaş tenime. Bütün duraklarda bekliyorum seni,havanın sogukluguna aldırış etmiyorum. Çünkü biliyorum hicbir rüzgar yoklugun kadar üsütmeyecek beni. Ve ben beklemeye devam ediyorum seni. Gelebileceğin bütün yollarda bekliyorum iste. Bilmiyorum belki yanlış durakta belki de yanlış zamanda bekliyorum. Tek bir bildiğim varsa o da zoruma giden bir şeylerin olması. Kaldıramadığım,tasıyamadığın bir yük var omuzlarımda. Sensizlik gitmiyor aslında zoruma,zoruma giden varlığın varken yokluğunu yasamak. Seni yasamak isterken sensizlige alışmak. Ama yine de bekliyorum seni hani her insanın bir bekleneni olmalıdır ya sen kendinden vazgecsen bile senden vazgeçmeyen bir bekleyen,öyle iste bende senin bekleyeninim ve geleceğin zamana kadar bekleyecegim seni,sen kendinden vazgectiginde bile vazgecmeyecegim senden.