Eğer Yaşarsam

Bölüm 2: Lanet Zaman

Richard yanımıza doğru büyük adımlarla yaklaştı.

"Anastasia! Bu ahmakın yanında ne işin var!?"

Anastasia korkusundan Katy'e sığındı, Katy ise kulağına 'sakin ol, korkma.' diye fısıldadı. Anastasia titremekten başka bir şey yapamıyordu. Korkuyla kendini tutamayıp gözlerinden yavaş yavaş göz yaşı akıttı.

"Sana diyorum! Noldu o küçük diline?!"

Bu çocukta nereden çıktı ya? Hani gelemeyecekti? Of Anastasia!

Richard ile Brandon'ın arasında kimsenin bilmediği bir anlaşmazlık var nedeni ne çok merak ediyorum ve sanırım merak etmeye de devam edeceğim. Birbirlerini bu kadar sıkı düşman yapacak önemli bir olay olduğu çok belliydi.

Brandon kendisini tutamıyordu. Aslında ben de tutamıyorum. Karne gününde büyük kavga çıkarsa hepimiz ya yaz okuluna kalacaktık, tam doksan günümüzü bu lanet okulda geçirecektik! Sonuçta burası Londra, başka çaresi yok.

Bu yüzden Brandon'a sakin olması için elimle hareket yaptım. Bana karşılık tembelce sırıtarak kafasıyla onayladı. Ortalık çok sessizdi, herkes gözlerini bize dikmiş bakıyordu. Anastasia birden ayağa kalktı, ellerini masaya hızlı bir şekilde yumruk halinde vurdu.

"Richard! Yeter artık! Kiminle konuşup konuşmayacağımı sana sormaktan bıktım. Bu benim hayatım, benim kararlarım! Arkadaşlarıma ve çevreme beni rezil ettiğin yeter! Bitti artık anladın mı? Bitti! Şimdi hemen defol!"

Aman tanrım! Anastasia'yı hiç bu kadar sinirli görmemiştim. Resmen 'Richana' ikilisi sona ermişti. Richard'ın sinirinden gözleri doldu. Burnundan nefes alıp verişini çok rahat duyuyordum. Brandon, Katy ve ben sessizce onlara bakıyorduk. Bu sefer Richard masaya aynı şekilde vurdu.

"Demek öyle, bitiriyorsun ha? Tamam bitti, ama sen bana defol diyemezsin, sen kimsin ha kimsin!"

Richard, elini havaya kaldırdı ve Anastasia'ya tam tokat atma durumuna geçince Brandon Richard'ın elini sıkıca kavradı ve ters çevirerek onu yere düşürdü. Ohaa şimdi ne olacak? Asıl kavga şimdi başlıyor! Anastasia daha korkmuş bir biçimde Katy'e daha sıkı sığındı.

Richard, ayağa kalkmak için yerden destek aldı. Brandon'a keskin bakışlar atarak üzerine ilerledi ve sıkı bir tekme atarak Brandon'ı geriye savurdu. Burada lanet kamera yok mu? Okul görevlileri nerede? Ahh biri bunları durdurmalı. Etraftan gelen 'Richard! Richard!' ve 'Brandon! Brandon!' sesleri sinirime sinir kattı. Anneme şimdi hak verdim. Bunların hepsi yüzsüz ve hadsiz.

Brandon, yerden hızlı bir şekilde kalkarak Richard'a pis pis yürüdü, ağzıyla burnu arasına kuvvetli bir yumruk attı. Darbe dudağını kanatmıştı, elinin yanıyla kanı sildi. Brandon'a tekrar bir hamle yapmak için elini sıktı. Lanet okul! Nerede bu görevliler! Tam Brandon'a geçirecekken

'Yeterrrr! Durunnn!"

Evet bu benim. Eğer durdurmasaydım ikisinden biri ölü çıkacaktı ya da ikisinden biri diri! Etraftaki o aptal gözlerin hepsi üzerimdeydi. Utanıyordum ama Brandon için değerdi. Brandon'a zarar gelince içimi rahatsız eden bir duygu oluşuyordu. Bu yüzden bilinçaltımdaki sesim bu olayı durdurmamı istedi ve yaptım da. Anastasia, daha da kötüleşmişti kendini suçlu hissediyordu, o da en az benim kadar utanıyordu.

"Katy, Anastasia'yı al ve eve geç. Eve gittiğim zaman sizi arayacağım."
"Pe. Pek. Peki Jessica, görüşürüz."

Katy de doğal olarak Anastasia'yla yaklaşık aynı duygular içerisindeydi. Anastasia'yla birlikte kol kola okuldan çıkmaya doğru yöneldiler.