Daddy's princess [Completed]

Chapter 17

Harry's Pove

ორი თვე. ორი დაწყევლილი თვე გავიდა ჩემს პატარასთან შეხვედრის შემდეგ. ასე მგონია, რომ უსასრულობა გავიდა იმ დილის შემდეგ რაც მარტო გავიღვიძე.

პირველ კვირას ჯერ კიდევ მინდოდა მისი დასჯა, მაგრამ... ყველაფერი მეკიდა, ოღონდაც ჩემი იზაბელი მენახა.

ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ ბედმა გადაწყვიტა გაგვხუმრებოდა, რადგან ვერანაირად ვერ მოვაწყვეთ შეხვედრა. ყველაფერს ვაკეთებდი, მაგრამ სამსახურში პრობლემები იყო და ვირუსები 'დაგვესივნენ'. ჯერ იზი იყო ძალიან ცუდად, რის გამოც მამამისმა შვებულება აიღო, შემდეგ მე თავიდან ფეხებამდე ტემპერატურით. არა ამ ავადმყოფობას დავიკიდებდი ნებისმიერ შემთხვევაში, მაგრამ ისე ცუდად ვიყავი, რომელიც ორი დღე საწოლში გავატარე. და კიდევ ცოტა ხნის წინ ალექსმა პნევმონია აიკიდა. სიყვარულისთვის კი ვეღარ მოვიცალე. საავადმყოფოში წავიყვანე, რომ ჩემი და ფეხზე დამეყენებინა. დაავადება გართულებული ჰქონდა, ამიტომ სხვადასხვა კლინიკებში დავდიოდი და ყველაზე ძვირადღირებულ წამლებს ვყიდულობდი, ოღონდაც ის კარგად ყოფილიყო.
სადღაც ერთი კვირის წინ ლექსი გამოჯანმრთელედა და  უკვე ფიქრი დავიწყე ჩემს პატარასთან ჩაფრენაზე.

ბილეთის აღებისას გამახსენდა, რომ უკვე ხვალ იზაბელის დაბადების დღეა.
ჩემი ანგელოზი თვრამეტი წლის გახდება.

ჩემი პრინცესა უკვე ზრდასრული ხდება.

ჩემი პატარა გავაფრთხილე, რომ ჩავფრინდებოდი და ის უკვე ხვდება რომ მკიდია მამამისი. ის თვრამეტი წლის ხდება, ანუ უკვე შეუძლია თავად გადაწყვიტოს ყველაფერი და ნებართვაც არ სჭირდება.

ყველაფერი აუცილებელი ჩავალაგე, ბილეთი ვიყიდე ღამის რეისით და აეროპორტში წავედი, რომ უკვე დილით იზისთან ვიყო.

როდესაც უკვე აეროპორტთან ვიყავი, ჩემმა ტელეფონმა რეკვა დაიწყო.