Daddy's princess [Completed]

Bonus Part

Harry's Pove

ერთი წელი. 365 დღე. 8760 საათი. ზუსტად ამდენი გავიდა მას შემდეგ რაც მე და იზაბელი დაქორწინებულები ვართ. ჩემი გრძნობები ისე ისეთი ძლიერია ამ გოგოს მიმართ, ახლა კი უფრო ფრთხილი ვარ, რადგან მაშინ გაგვიმართლა, რომ იზი არ დაორსულებულა. არა, საქმე იმაში კი არ არის, რომ მე არ მინდა, რა თქმა უნდა ძალიან მაგარი იქნება მამა თუ გავხდები, მაგრამ არ მინდა ჩემს პატარას ცხოვრება 'დავუნგრიო'. ღმერთო, ის მხოლოდ ცხრამეტი წლისაა. მაგრამ ცხადია, რომ გოგოს ჯერ კიდევ უნდა "გაგულავება", მე კი ვაძლევ მას ამას.

სკოლის დამთავრების შემდეგ ჩემმა დამ და იზაბელმა ინსტიტუტში ჩააბარეს ერთი და იგივე ფაკულტეტზე. ჩემი მომავალი ფსიქოლოგები.
გოგოებს არ სჭირდებოდათ საერთო საცხოვრებელში გადასვლა, ამიტომ ყოველ ჯერზე, როცა ჩემს დას რაღაც მიზეზის გამო არ შეეძლო მანქანის მართვა, მე მიმყავდა ისინი.
და ღმერთო, მე ჯერ კიდევ საშინლად მიყვარს იზი, იმის და მიუხედავად, რომ ვიღაც სრულიად სხვა რამეს მიმტკიცებდა. მე ძველებურად აღფრთოვანებული ვარ ჩემი პატარით და ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ ერთმანეთი ახალი გაცნობილი გვყავს და არა წელიწადნახევრის.

- საყვარელო - მესმის ნაზი ხმა და ვხედავ რომ ჩემი ცოლი კაბინეტში შემოვიდა.

რა თქმა უნდა მიხარია მისი ნახვა, მაგრამ ახლა ის ლექციაზე უნდა იყოს, ამის მაგივრად კი ის ჩემთანაა სამსახურში.

- პატარავ, აქ რას აკეთებ?

გოგონა ჩემს მაგიდასთან მოდის, მანამ სანამ დაიხრებოდეს და ტუჩებზე მაკოცებდეს.

- ლექცია გამიცდა და გადავწყვიტე ჩემს ქმართან მოვსულიყავი, თუ აკრძალული მაქვს?

გოგო გაბუტული ბუშტავს ტუჩებს, რაზეც უბრალოდ მეღიმება. მაინც პატარა ბავშვია.

- ნუ, ვფიქრობ, რომ ცოლის გამო შემიძლია გამონაკლისი დავუშვა, მაგრამ თუ ის აცდენს, მისი დასჯა მომიწევს - ეშმაკურად ვიღიმი და ჩემს გოგოს კალთაში ვიჯენ.