Dream Dance

Chapter 2

Chung-hee's POV

Agad kong inuwi si Yana sa bahay namin. Madalas naman siyang matulog dito noon kaya kilala siya ng parents ko. Akay-akay ko siya papunta sa kwarto at parehas kaming natumba sa kama nang ilapag ko siya.

"Hay nako, Yana! Ang sakit mo sa ulo!"

She laughed habang nakapikit. "I had fun! Sobrang funny pala talaga ni Jimin.... and so sweet!" she said while giggling.

Napailing ako. Iba talaga ang charisma mo, Jimin. Pero naiinis pa rin ako dahil sinamantala niyang lasing ang kaibigan ko!

"Anong sweet dun? Minamanyak ka lang nun!"

She laughed once again saka siya bumangon sa kama at pinilit na hubarin ang strap ng heels niya. "Hey, don't get jealous! Wala naman siyang ginawa sa akin. He's naturally sweet!"

Siningkitan ko ng mata si Yana. "Chingu (friend), kinulong ka niya sa CR! Anong sweet dun?! Kamanyakan yun!" bulyaw ko sa kanya saka ko hinubad ang leather jacket ko at humiga sa kama.

"Ano ka ba, he's just being nice. He actually helped me to clean up." she said saka niya ako tinapik sa braso para tumingin sa kanya. "Look, nasukahan ko kasi ang dress ko."

Nilapitan ko si Yana at inamoy ang damit niya. "Kadiri ka naman, Yana! MALIGO KA NGA DUN!" Sigaw ko. Tumawa naman siya at pagewang-gewang na pumasok sa CR ng kwarto ko.

Bumangon ako at naghanap ng damit na pwedeng isuot ni Yana.

Maniniwala ba ako na tinulungan lang siya ni Jimin na linisin ang damit niya? Oh, come on!!

--

5:00AM pa lang pumasok na ako kahit 7:00AM ang final rehearsal namin mamaya bago i-shoot ang music video ng Enhypen. Gusto kong mag-solo practice pa. Hindi naman ako makapag-practice sa bahay dahil natutulog pa si Yana.

For sure, solong-solo ko ang dance studio!

I just wore a black pull-over, black leggings, beanie and rubber shoes. I carried my backpack and now I'm good to go.

Kagaya ng inaasahan ko, wala pang tao sa dance studio. Ako pa ang nag-ON ng ilaw. Actually, 24 hours open naman ang Big Hit building. Sa floor lang na ito yung hindi masyadong matao ng ganitong oras dahil for dance crews and artists itong floor.

I started practicing after I warmed up. Kasabay ng bawat kumpas ng musika, siya ring paggalaw ng katawan ko. Ilang beses ko ring pinaulit-ulit ang tugtog para masigurado kong hindi na ako magkakamali mamaya.

I'm all out of sweat nang huminto ako sa pagsayaw. Pabagsak akong humiga sa sahig and I noticed the Big Hit's logo on the ceiling.

Sino bang mag-aakalang makakaya kong makapasok dito? Teenager pa lang kami ni Joonri pinangarap na naming magtrabaho sa Big Hit. Kaya nga noong may chance na siya, sinubukan niyang mag-apply dito noon. Pinipigilan lang talaga siya nila uncle. Well, ako, ngayon lang talaga ako nagkaroon ng pagkakataon para subukan 'to. It's indeed a dream come true for me.

"Chee? Ang aga mo naman yata." napabangon ako nang marinig ko ang nagsalita.

It's Don, short for Dawson McCartell. He's a Russian and our Assistant Choreographer. He speaks well in Korean.

I just smiled at him. "Ikaw rin naman." and we both laughed.