Chapter 4

25 2 2
                                    

Yeon Chung-hee's POV

Si Jimin ang nag-drive ng kotse ko. Tahimik lang ako buong biyahe and I am so thankful na hindi rin siya nagkukulit.










Hindi ko na rin siya tinanong kung saan niya ako dadalahin. Parang wala akong lakas para pumalag sa kanya ngayon.











Paano naman ako makakareklamo? Eh, kakapayag ko lang na mag-date kami? Hay, ang stupid mo Chee!











Gagantihan pala huh?











Napansin ko na lang na nasa Hannam na kami. Hindi ko na lang yun masyadong inintindi dahil gaya nga ng sabi ko kanina, wala akong energy makipagtalo pa o kwestyunin siya.














Maya-maya pumasok kami sa Hannam The Hills.











WAIT. Pupunta ba kami sa bahay nila?!













Taranta akong tumingin sa kanya. "Pupunta tayo sa bahay niyo... ng BTS??"












Nilingon niya lang ako saka siya ngumiti sa akin.













So totoo nga??












Teka, ang alam ko naman hindi na sila umuuwi diyan. Pero nae-excite pa rin ako na ninenerbiyos! Paano kung may iba kaming BTS member na maabutan??











Maya-maya ipinasok na ni Jimin sa garahe ang sasakyan. Automatic ang gate kaya nakaka-amaze!












"Get-off." simpleng sabi niya. "Ah, wait." tinanggal niya ang seatbelt niya at nabigla ako nang lumapit siya sa akin kaya napasandal ako ng sobra at napapikit.












I heard him chuckled kaya minulat ko ang mga mata ko. "You're good to go." he said saka siya bumaba ng kotse.











-_-












In-unbuckle niya pala ang seatbelt ko.











Bakit kasi kailangan siya pa ang mag-unbuckle?!











Kotse ko kaya 'to! Ugh, kairita!











--
Wala ang Bangtan. Kami kang ang nandito ngayon.











Pasimple kong niligid ang mata ko sa buong bahay habang nasa kusina siya.









May 2nd and 3rd floor ang bahay, sa tantiya ko. Marami ring pinto and I assume, kwarto yun ng Bangtan at mga studio, trophy rooms and etcetera.










Well, yung mga assumptions ko, syempre galing yun sa photos and videos nila before.











"Naghintay ka ba ng matagal?" napalingon ako kay Jimin na may bitbit na tray. Nilapag niya yun sa center table at may laman yun na dalawang mangkok na ramen at ilang mga side dishes kasama ang utensils. "Sorry hindi ako magaling magluto, e. Gusto mo ba magpa-deliver pa ako?"












Teka, tama ba ang rinig ko? Parang mahinahon siya ngayon magsalita? Yung parang normal. Hindi nang-aasar or what.












Dream DanceWhere stories live. Discover now