Zawgyi
ငယ္ေလးနဲ႔မဆက္သြယ္ခဲ့ရတဲ့ရက္တစ္ပတ္ဟာ က်ေနာ္ငယ္ေလးကိုဘယ္ေလာက္အထိစြဲလမ္းေနျပီလဲဆိုတာကို သိသာေစခဲ့ပါတယ္။ သားနဲ႔သမီးကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့ရလို႔ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြဟာအနည္းငယ္ေျဖသာတယ္လို႔ဆိုရမွာပါပဲ။ ဒီေန႔ဆိုက်ေတာ္ခရီးကျပန္ေရာက္လို႔ ၀ယ္လာခဲ့တဲ့လက္ေဆာင္ေတြကို မနက္ျဖန္ငယ္ေလးဆီသြားေပးရင္း ခ်စ္ရသူမ်က္နွာကို ေမာ္ဖူးရေတာ့မွာမို႔ စိတ္ထဲရႊင္လန္းလို႔ေနပါတယ္။
"ကို တို႔မ်ားေနာ္...လည္ပတ္ေနတုန္းကဆို ၾကက္ၾကီးလည္လိမ္ထားတဲ့ရုပ္နဲ႔ အခုမ်ားတက္ၾကြလန္းဆန္းေနတာပဲ။ တစ္ျခားစီပဲ။"
ေမေလးကပစၥည္းေတြရွင္းလင္းေနရင္း က်ေတာ့္ကိုလွန္းေျပာပါတယ္။
"မဟုတ္ပါဘူးမိန္းမရာ...ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာျပန္ေရာက္ေတာ့ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖစ္သြားတဲ့သေဘာပါကြ။ လည္ပတ္တုန္းကလည္းေပ်ာ္ပါတယ္။" က်ေတာ္လည္း ရိုက္လာတဲ့ဓာတ္ပံုေတြကို ကြန္ျပဴတာထဲထည့္သိမ္းရင္း လွန္းေျပာလိုက္တယ္။
"ဟုတ္ပါျပီရွင္။ ဒါနဲ႔ ကို ကမနက္ျဖန္ဆို ခ်က္ခ်င္းၾကီးရံုးတက္ရမွာလား။ ခရီးပန္းလာတာပဲကိုရယ္။ တစ္ရက္တစ္ေလနားပါဦးလား။ ရိုက္လာတဲ့ပံုေတြလည္း ဆိုင္သြားျပီးကူးရဦးမွာမလား။ တစ္ရက္ေလာက္ခြင့္ဆက္တင္လုိက္ကြာ။ ေနာ္..."
"လူၾကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ၁ပတ္၁၀ရက္ခြင့္ယူထားတယ္ဆိုတာကိုက အားနာစရာေကာင္းလွပါျပီမိန္းမရယ္။ အလုပ္ကိုပစ္ထားတာလည္းၾကာျပီဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္ေတာ့ သြားမွေကာင္းေတာ့မွာကြ။ Weekendက်မွပဲအားပါးတရနားပါေတာ့မယ္ကြာ။" တကယ္လည္းပစ္ထားတာၾကာျပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္သြားမွရပါေတာ့မည္။
"အင္းပါ။ အဲ့ေလာက္မွအေရးၾကီးေနလည္းသြား ပံုေတြကိုေတာ့ ေမေလးပဲသြားထုတ္လိုက္ေတာ့မယ္။ ကြန္ျပဴတာထဲသာ Folderဖြဲျပီး ေသခ်ာထည့္ထားေပးခဲ့။ ဒါမွမနက္ျဖန္သြားရင္ အလြယ္တကူယူသြားလို႔ရမွာ။"
...............
"ဟာာာာာာ ဦးလာၾကိဳတယ္။" က်ေတာ့္လည္းျမင္ေရာ မ်က္လံုးေလး၀ိုင္း၊ ပါးစပ္ေလးဟလို႔ အံ့ၾသသြားျပီး အားပါးတရေျပးဖတ္ပါေတာ့တယ္။ ဘယ္ေလာက္လြမ္းေနတယ္ဆိုတာ တင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖတ္ထားမႈက သက္ေသပါပဲ။
BẠN ĐANG ĐỌC
ငါတို့ဝေးသွားရင်........ပြန်မဆုံဖြစ်ကြရင် (Completed 🤍)
Truyện Ngắnလွန်ခဲ့တဲ့ ၁၅နှစ်က ဖြစ်ရပ်လေးကို အခြေခံထားတာမို့ တချို့အရာလေးတွေက လက်ရှိနဲ့ နည်းနည်းကွာခြားနေပါမယ်။ နောက်ပြီး ကျမကစာရေးဆရာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအကြောင်းလေးကိုနားထောင်ခဲ့ရတာလည်း ၁၅နှစ်တောင်ကြာသွားပီဆိုတော့ နေရာတွေ အချိန်တွေ သီချင်းတွေက လွဲကောင်းလွဲနိုင်ပါတယ်...
