MÜCEVHER

SOĞUK TOPRAK.

Bölüm Şarkıları:

Şebnem Ferah & Nilüfer - Erkekler Ağlamaz.

Şebnem Ferah - Masum Değiliz.

Gülşen - Be Adam.

🖤

Denizlere sığarım sanmıştım.

Bir şehrin yeri ile göğünün birbirine değecek kadar küçüldüğünü düşündüğümde yaptığım tek şey kaçmak olmuştu çünkü biliyordum ki kalsaydım; yerin çengelini göğe batırır arasında sıkışırdım.

Acıları her gün de yükselen bir adamı ne kadar avutabilirsiniz bilmem. Hiç kendimi gerçeklerden korumamıştım mesela ne kadar darbe alırım, diye düşünmemiştim çünkü bazen öyle bir noktaya geliyordunuz ki kendinizden başka her şeyi düşünmeniz gerekiyordu.

Tam o noktada bir ileri bir geri adımlıyordum. Hareket ettiğimi sanıp ileriye devam edemiyordum, etmiyordum. Gönlümü bağırtan, beni yakan bu sevda her bir kelimede yine beni buluyordu.

O gittikten sonra hayatımın fonunda beni hep o ağlatan şarkı çalıyordu.

Dik durmak o kadar ağır geliyordu ki bedenime bir gün yere yığılıp kalkamayacağımı düşünüyordum.

Üzülme sevgilim,
Ölsem bile, sevdalısına kavuştu, diyecekler arkamdan.

Günseli'nin çekik gözlerinde şaşkınlık ifadesini yakaladım ama kafamı çevirerek her geçen saniye kollarını daha da sıkılaştıran kızıma baktım, ensemde birleştirdiği elleri saçlarımı severken dudaklarına güneşi kıskandıracak bir parıltı koyarak gülümsedi. Onun iyi olduğuna emin olurken hırkasını düzelterek Mustafa abiye döndüm. "Hayırdır abi, bir sıkıntı yok ya?"

Önündeki hesap makinesini çekerek gülümsedi. "Yok oğlum, dün Oğuz ile öyle bir muhabbetin geçmişti durumlardan bahsetti biraz, Günseli Hanım da amacını anlattığında aklıma bir sen geldin." diyerek raflardaki şekerlere uzanmaya çalışan Hilal'i kucaklayarak kaldırdı ve ona iki şeker uzattı. Ben kaşlarımı hafifçe çatarken Gülşah kulağımın yakınındaki saçlarıma burnunu sürttü.

Günseli durumu toparlamak ister gibi konuşmaya başladığında, "Ben bir yardım derneğinin kurucusuyum. Her sene belirli şehirler seçerek oradaki insanların kapılarını çalıp neleri eksiklerse onlara yardım etmeye çalışırız," diyerek yüzüne düşen perçemleri araladı. "Bu sene Mersin seçildi ve ben bu mahallenin temsilcisiyim, Mustafa Bey'e sorduğumda sizden bahsetti. Size yardımım dokunursa çok mutlu olurum." Kelimelerini kısa tutarak özetlediği konunun sonunda dik duruşunu bozmadan boğazını temizledi. "Veya sizin yönlendireceğiniz kişiler olursa?"

İçeri giren müşterileri rahatsız etmemek için dış kapının önüne çıktığımızda Gülşah kaşları çatık bakmak yerine Günseli'ye gülümsüyordu, Hilal durmadan eliyle üstümdeki badiyi çekiştirerek oyun oynamak istediğini belirtiyordu. Aklıma direkt salonda yatan çocuklar geldiğinde kızımı daha sıkı kavrayarak yukarı kaldırdım. "Teklifiniz için teşekkür ederim ancak yardıma daha çok ihtiyacı olan insanlar tanıyorum, dört erkekler ve evleri yok. Salonda kalıyorlardı. Hepsi üniversite öğrencisi ve spor konusunda sağlamlar." diyerek soluklandım, nedensizce gerilmiştim ve nasıl reddedeceğimi şaşırmıştım. "Onlarla tanışsanız nasıl aslan yürekli olduklarını anlarsınız, sizi pişman etmezler emin olun."