Üzülme geçer, dediler O artık iyi, dediler Düşüyormuş Tutamadım onu
Her gece başucumda Gülüşlerin aklımın ucundan geçer Yıllar geçer Ben sende kalırım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutlu Zamanlar
Süregelen yalnızlığın ardından öyle biri çıkıp geldi ki bütün gidişler, bir gelişle silindi.
"Hayatım, ben geldim." diye seslenerek içeri girdiğimde anahtarı yerinden çıkarmamıştım ki mutfağın kapısında gülen yüzü belirdi. "Hoş geldin canım kocam, çocuklarımın babası, evimin direği!" Kollarını iki yana büyükçe açtı. "Gel bi' öpeyim, bi' koklayayım seni. Nasıl özledim!"
Gülen yüzü sayesinde saatlerce çalışmanın getirdiği yük, üstümden çıkardığım bir giysi kapı dışında kalmıştı. Anahtarı vestiyere bırakarak montumu dahi çıkarmadan benim için araladığı kollarının arasına girdim. Gül kokulu saçlarını burnumun dibinde buram buram kokarken beni bu dünyanın acımasızlığından, adaletsizliğinden ve korkunçluğundan bir an sıyırarak hiç bilmediğim diyarlara götürdü. Sardı, sarmaladı. Ondan başka hiçbir şey olmasa da olurmuş gibi hissettirdi.
Sonrasında bütün o 'hiçbir şey' kaldı, bir tek o gitti.
Bir tek içim, onunla olduğum süre boyunca değerini bildiğim için yanmadı.
Yüzünün her zerresini küstürmeden küçük küçük öperken "Nasıl özlemişim." diye mırıldandım. İki gündür şehirler arası taşımacılıkta olduğum için gül çehresini göremeden sadece sesiyle yetinebilmiştim. Oysa ne büyük lütuftu onca özlemin sonunda kollarının arasında kaybolmak.
"Karının sözünü dinleyip gitmeseydin özledim diye tutturmazdın." diye şakayla karışık iğneledi. Ne kadar gitmememi istemese de devir, iş seçerek, keyfime göre gidebileceğim bir zaman değildi. Konuyu dağıtmak için tombul yanağına dudaklarımı bastırarak sertçe öptüm, yüzü buruştu ama gülümsedi. "Kurban olurum karıma."
İki kişi yaşadığımız şu dört duvarlı eve verdiği ruh, o kadar fazla ve özeldi ki benim için... Ona her baktığımda iyi ki dememi sağlıyordu. Ne olduysa oldu ama iyi ki o sokakta gördün beni.
