Benim Şeytanlarım

Bölüm 5 - Gece Katliamı

Kafamda bir sürü soru vardı sadece 1 saat içerisinde bir meleğin  saldırısına uğramıştım ve  birden bire ortaya bir şeytan çıkıp benim için kendini kalkan olarak kullanmıştı, fakat ikimizde ölümün eşiğindeyken içimdeki şeytan uyanıp kontrolü eli geçirdi ve meleği saniyeler içerisinde öldürmüştü.
Şu anda olanları dillendirirken bile içimden inanmak gelmiyordu.

Şu anda ise o şeytan vücudumun kontrolünü ele geçirdi ve  beni kurtaran şeytanın yaşamını  çalarak almayı düşündüğü intikamdan bahsediyordu. Ben sadece karanlık bir odada onun gözlerinden olan bitenleri izliyordum.  Şeytanı izliyordum yavaş yavaş ölümünü, içindeki yaşamın yok oluşunu, kanatlarının zayıflayışını ve sanki bir çelik gibi sert ve sağlam görünen o kanatların birer ağaç yaprağı gibi rüzgarda sallanışını görüpte, benim hayatımı kurtaran bu şeytan için bir şey yapamamaktan öte ona bunu yapan kişi bendim.

Kahretsin...

Birden şeytan konuşmaya başladı;

-Henüz ölemem...

Sadece bir anlık göğüsüme bir ok yemiş gibi bir acı hissettim ve saniyeler içinde kendimden geçtim.

Gözlerimi açtığımda bir sedyede yatıyordum. Etrafıma bakındığımda burasının hastane olmadığı çok açıktı sanki bir evin odasında gibiydim hava karanlıktı  ama ne olmuştu, en son hatırladığım şey  şeytanın ellerimde birşeyler söylemeye çalıştığıydı ve birden bu yerde uyandım.

Belkide hepsi bir rüyaydı fakat bu başka bir yerde uyanmamı açıklamazdı. Kafamda olan bitenleri anlamlandırmaya çalışıyorken sesler duymaya başladım gülme sesleriydi , odamdan dışarıya çıktığımda seslerin alt kattan geldiğini duydum ve merdivenlere doğru yürümeye başladım. Üst katta ve alt katta yaklaşık  15-20 kadar oda vardı fakat sadece bir odadan ses geliyordu. O odaya doğru yürümeye başladım kendimi korku filmlerindeki katilin olduğu odaya giden aptal şişko ve gözlüklü çocuk gibi hissediyordum.
Sonunda odaya vardığımda kapı kapalıydı, bir yandan korkarak kendimi hazırladım ve kapıyı açtım.

Kapıyı açtığımda karşımda 7-8 kadar insan vardı -yani insan olmalarını umuyordum- hepsi birden susmuştu ve bana dikkat kesilmişlerdi derken birden arkalarından birisi konuşmaya başladı;

-seni uyandırdık sanırım, bu mankafalara sessiz olmalarını söylemiştim oysa ki.

Önümdeki insanlar kenara çekilince  yatakta sargılar içinde yatan o şeytanı görmüştüm , beni kurtaran şeytandı bu , demekki rüya olasılığı kalmamlıştı fakat buna üzüldüğümü söyleyemezdim en azından yaşadığına sevinmiştim, ama nasıl ? Sürekli olayların kilit noktasında bilincimi kaybetmem çok sinir bozucu bir durumdu.

Yüzüme biraz baktıktan sonra tekrar konuşmaya başladı ;

"Benim adım Daniel , şaşkınlığını anlayabiliyorum ve kafanda bir sürü soru vardır neden biraz oturmuyorsun."
Yaşananlardan sonra bu kadar sakin olabildiğine inanamıyordum ama
Dediği gibi gidip yattığı yatağın sol tarafındaki koltuğa oturdum ve kendimi tanıttım;

-Benim adım Jack tanıştığımıza memnun oldum.

Biz konuşurken diğerleri çoktan odadan çıkmıştı, sırayla kafamdaki soruları sormaya başladım o melek kimdi, kendisi neden beni kurtarmıştı, birden ortaya çıkan ve vücudumun kontrolünü ele geçiren kişi kimdi  doğrusu neydi , şu anda nerdeydik, bizi kurtaran neydi ?

Hafif tebessüm edip biraz doğruldu ard arda bu kadar çok soru sormama şaşırmıştı sanırım. Biraz utandım ve özür diledim. "Önemli değil sadece sorularının hepsine bir cevap veremem dedi" ve devam etti:

-O meleğin kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yok sanırım şans eseri karşılşmıştınız - tabi bendeki de ne şans-
Şu anda nerede olduğumuza gelirsek burası benim klanım Night Slaughter , seni neden kurtardığıma gelirsek buda klanımıza gelen bir görevdi seni gözetleyip herhangi bir tehlike karşısında korumak, seni yaklaşık 3 aydır izliyordum.

-Bunları bu kadar sakin söylemesi sinir bozucuydu, "merhaba seni 3 aydır izliyorum, özel hayatın gizliliğinin canı cehenneme"-

Her ne kadar bu yaptığının amacı iyi de olsa ve hayatımı kurtarmışta olsa insan düşünmeden edemiyor, sonunda 3 ay uzun bir süre ve acaba beni neler yaparken gördü...
Ama şu anda aklımda daha önemli sorular vardı:

- peki bu görevi veren kimdi ?

-bu klanımızın kuralları gereği gizli kalması gereken bir bilgi fakat görevi veren kişiyi bizde bilmiyoruz, sadece bir çanta dolusu para ve çantanın içinde görevimizin ve senin bilgilerinin olduğu bir kağıt bulmuştuk.
Bizi kurtaran yada senin içindeki şeyin ne olduğu konusunda hiçbir fikrim yok.

Sonra biraz sendeledi sanırım henüz tam iyileşmemişti.

Sorularımı cevapladığı için teşekkür edip dinlenmesi gerektiğini söyledim. Kafasını evet manasında salladıktan sonra birisini çağırdı  içeriye 30-40 yaşları arasında hizmetci kıyafetleriyle bir bayan girdi ve Daniel farklı bir dilde birşeyler söyledi sanırım almancaydı sonra bana döndü ve "bu Emma sana odanı gösterecek. Yaşadığın olaylardan sonra bir süre burda kalman daha uygun olur diye düşündük ve odanı hazırladık , bu arada annene de uygun bir şekilde bir süre eve gidemeyeceğini açıkladık o konuda meraklanmana gerek yok şimdi gidip sende biraz dinlen ve senden yarına kadar birşeyi düşünmeni istiyorum...
Klanımıza katılır mısın ?"