«Τι κανεις με αυτο?? Που το βρηκες?? Που βρηκες αυτην την μπλουζα?» Ειπε και αρπαξε μια γωνια της μπλουζας αρχιζωντας να αναιβαζει τον τονο της φωνης του.
Εγω κολλησα.
«Ηταν...στην ντουλαπα, δεν ηξερα οτι θα σε πειραζε να φορεσω μια μπλουζα σου»
«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ! Και καλα θα εκανες να ρωτησεις πρωτα, βγαλτγν!
«Σιγα πως κανεις ετσι?» Ειπα κι γυρισα αδιαφορα για να κοιταχτω στον καθρεφτη.
«Δεν θα μου γυρνας εμενα την πλατη, το ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?» Ειπα και με αρπαξε απο τον καρπο κολλώντας με στην ντουλαπα με οση δυναμη χρειαζοταν για να πονεσο την πλατη μου.
«Με πονας, Αρη, τι σε εχει πιασει?»
Για μια στιγμη τρομαξα.
Δεν τον εχω ξανα δει τοσο αγριο και αναστατωμένο
«ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΜΠΛΟΥΖΑ ΘΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΕΙΣ, ΤΩΡΑ ΕΙΠΑ!»
«Ασε με! Πας καλα?» Ειπα με μια ευαισθησία και πονο στην φωνη.
«Βγαλτην.» Ειπε και με κοίταξε στα ματια.
«Οτι θελω θα κανω! Δεν μπορεις να μου φέρεσαι ετσι!»
«Σου ειπα κατι!» Ειπε ακομα πιο εκνευρισμενος και ενω αφησε τον καρπο μου αρχισε να μου τραβει την μπλουζα προς τα πανω παρα της αντιρρήσεις μου ωστε να μου την βγαλει
«Εισαι οτι πιο αηδιαστικο εχω δει ποτε!» Ειπα και φτυνοντας του στα μουτρα
Κανοντας μια αποτομη κίνηση του ξεφυγα και αρπαξα την βρωμικη μπλουζα μου καλυπτωντας το στηθος μου εφυγα τρεχτη απο το δωματιο του προσπαθωντας να προσανατολιστω για να βρω την πορτα για να φυγω καθως προσπαθουσα να κρατήσω τον ευατο μου σε ενα επιπεδο και να μην ξεσπασω σε κλαματα
Μεσα στο αγχος μου τα ειχα χασει! Ξεχασα καθε μικρο μερος αυτου του τεραστιου σπιτιού εμαθα χθες το βραδυ.
Ρε τον ηλιθιο, ανωμαλο μαλακα, οριακα εγκεφαλικα νεκρο, βλαμμενο!
Εκτος απο αυτο σημερα δεν ήταν μια οποιαδήποτε μερα που πραγματικά ανυπομονούσα οπως καθε φορα
Αλλα....
Ηταν η ημέρα των ερωτήσεων για αυτα που εγιναν, με το σπασμένο παραθυρο κλπ
DU LIEST GERADE
𝐍Ｅ𝓌 𝕃𝒾ƒ𝐞
Romantik*4ο Βιβλίο* Ο Αρης : Ως γνωστό, το bad boy του σχολειου, μετριόφρων και φυσικά διαβολικα μυστήριος Η Μελίνα: Ενα ομορφο, γλυκο εφηβο κοριτσι. Καλη μαθήτρια που αναγκάζεται για οικονομικους λόγους να μετακομίσει στην γιαγια της σε μια νεα πολη-ζωη...
