Chapter 9

5 0 16
                                    

Pagpasok namin ng restaurant, natigilan agad si Xavi.
"Why?" tanong ko.

I saw a familiar woman looking at us. I rerember her!
Siya yung tinawag ni Xavi na Dea.

Lumapit samin ang babae.
"Xavier! Long time no see! Alam mo, lilipat na ako sa university niyo." she smiled and looked at me.

"Hi! I'm Andrea! Kaibigan ako ni Xavier." sabi niya at ngumiti.
"Hello, I'm Alexa." I smiled at her and glanced at Xavi na kunot lang ang noo at nakatingin sa kawalan.

"Glad to meet you! Pareho ba kayo ng university?" she asked.
"Yeah. Classmates kami." I answered.

"Really? See you tomorrow!"
I smiled and nodded.
"Do you wanna join us? Kasama ko ang boyfriend ko. Mas masayang kumain kapag marami." she offered.

I looked at her table and saw Gyuu, na gulat na gulat din. Siya ang boyfriend ni Andrea?

I looked at Xavi, trying to communicate with him through my eyes.
Nakakahiya kasi tumanggi!

"Sure." tipid niyang sagot.
Umupo kami nang magkatabi, kaharap namin sina Andrea at Gyuu.

"Kamusta?" tanong ni Andrea kay Xavi.
"I'm good. You?" sagot ni Xavi.
"I'm fine. I decided to transfer para magkasama kami ni Gyuu. Good thing mukhang magkakilala naman kayo. Okay lang ba sumama kami sainyo? You know, tuwing lunch.. Okay lang ba Alexa?" tanong niya sakin.
"Of course." I smiled at her.

"Okay ka lang ba?" tanong ko kay Xavi na matamlay na nagddrive.
Lagi na kaming sabay pumapasok at umuuwi.

Kaysa daw maglakad ako, sumabay nalang ako sakanya. I said yes hangga't wala pa akong sariling sasakyan.

"Yeah. Bakit?" tanong niya at sumulyap sakin.
"Wala. Basta. Bukas, gumising ka nang five am. May pupuntuhan tayo."

Pagpasok ko ng unit ay binaba ko agad ang gamit ko.
I changed my clothes and brushed my teeth.

Binuksan ko ang balcony at tumitig sa kawalan.
"Kamusta ka na, love? Miss na miss na kita.. Alam mo, nagkaroon ako ng mga kaibigan dito. Hindi na ako mag-isa.." I talked to him.

Kung dati kapag kinakausap ko siya, puno ako ng lungkot, ngayon, nakakangiti na ako.

"Alam ko ito ang gusto mo. Nung nalaman mo na may sakit ka, sinabi mo agad na kapag nawala ka, magmomove on ako. Sabi ko sayo, I will never move on kasi mahal kita, pero look at me now, kinain ko rin yung sinabi ko. I know you want the best for me, and the best thing to do right now is to move on." sabi ko habang pumapatak ang mga luha ko.

"You know, may kaibigan ako dito..Naalala kita sakanya. Maalaga rin siya, hindi niya ako papapasukin at papatulugin kapag gutom ako..Kahit wala ka dito, pakiramdam ko nandito ka parin."

Your Own StarTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon