ქალაქელი გოგონა (დასრულებული)

ხელ-ბორკილები🔗

-მივედით_თქვა ნიკამ, მე კი ნაუშნიკები მოვიხსენი და ტელეფონი გამოვრთე, მანქანა გააჩერა და მეც გადმოვედი. ნიკამ დააკაკუნა, კარები კესომ გააღო და ჯერ ნიკას გახედა და გაუღიმა, გადაკოცნა და მერე ჩვენ მოგვიბრუნდა.
-შემოდით_ამბობს ის და სწერვად მიღიმის.
-გამარჯობა_ვამბობ და ჩახუტებას ვაპირებ მაგრამ ის მაჩერებს.
-იცი მაინც სოფლიდან ჩამოსული ხარ და ხომ ხვდები მაინც დისტანცია_ამბობს ის მე კი თვალებს ვატრიალებ და შიგნით შევდივარ, იქ კი სამი სიმპატიური ბიჭი გვხვდება, აუ სერიოზულად მეთქი მარტო გოგოები ვიქნებოდით გავერთობოდით კაით რა.
-ეს ჩემი ძმაა, ილია_ამბობს კესო და სიმპატიურ ცისფერთვალება ბიჭზე მიმითითებს. ვუღიმი-ესენი კი მისი ძმაკაცები არიან, თემო_მასაც ვუღიმი, მოკლე შავით თმა აქვს, ყავისფერი თვალები და ისიც საკმაოდ სიმპატიურია-ეს კი გაბრიელია.
-გამარჯობა_ვამბობ მე, მას გრძელი დახვეული შავი თმა აქვს ყავისფერი თვალები, ისიც დაკუნთულია და საკმაოდ სიმპატიური.
-ეს კი ნიკაა...
-მას ვიცნობ_მოკლედ ვუჭრი და სწერვად ვუღიმის ის მიბღვერს მე კი ვაიგნორებ.
უკვე საღამო იყო სადღაც 12 საათი, ყველას გვეღვიძა და ფილმს ვუყურებდით, გაბრიელი ჩემს გვერდით იჯდა, მის შემდეგ, ილია, თემო, ლიზი, კესო და ნიკა.
-კარგი ფილმია არა?_მეკითხება გაბრიელი.
-კი მე მომწონს, შენ?
-რავი მე საშიში ფილმები მირჩევნია.
-არა მე კომედიური ფილმები მიყვარს_დავინახე ნიკამ როგორ გამოგვხედა, შემდეგ კი კესოსთან საუბარი დაიწყო.
-ჰომ კარგია.
-ხო, რამდენი წლის ხარ?
-19 შენ?
-20_მითხრა და გამიღიმა კარებთან შავი სკეიდი (თუ პენიბორდი) შევნიშნე, ალბათ გაბრიელისი იქნება რადგან მასაც შავები აცვია.
-გაბრიელ, სკეიდის ტარება იცი?
-კი, შენ?
-მეც, ის სკეიდი შენია?
-კი, როგორ მიხვდი?
-რავი შავები რომ გეცვა გეტყობა გიყვარს შავი ფერი.
-კი ძაან მიყვარს.
-აუ არ არსებობს.
-რა?
-მეც ვგიჟდები.
-გინდა წავიდეთ, სკეიტ პარკში?
-აუუუ კი რა.
-კაი წამო.
-წადი შენ მე ამათ ვეტყვი_ვეუბნები მას ის კი სკეიდს იღებს და მიდის.
-ჰეი სად წავიდა გაბრიელი_იკითხა კესომ და ძლივს მოშორდა ნიკას.
-მე და გაბო სკეიტ პარკში მივდივართ_გამო გამოვკვეთე და ყველამ მე შემომხედა, მე კი მხოლოდ ნიკას რეაქცია მაინტერესებდა, უბრალოდ მიყურებდა.
-კარგი წავედი_ვთქვი მე.
-ისა მარი_დამიძახა ნიკამ.
-გისმენ_წამში ჩემთან გაჩნდა.
-სერიოზულად მასთან ერთად მიდიხარ?_თქვა და ყველამ ჩცენ შემოგვხედა-ჩვენ გავალთ_თქვა, მაჯაში ხელი ჩამავლო, და გარეთ გამიყვანა.
-მეტკინა_ვამბობ და ხელს ვგლეჯ.
-მაპატიე.
-ხომ მასთან ეღტად სკეიტ პარკში მივდივარ, შენ რა?
-მე არაფერი მაგრამ..._სახლიდან კესო გაამოვიდა.
-ნიკა ეს ჩემგან საჩუქარია შენთვის_თქვა და ეშმაკურად გაუღიმა, ნიკამ კი ჩახედა საჩუქარს და მანქანაში ჩააგდო.
-მადლობა_ეუბნება ის კესო კი კარებს კეტავს თუმცა თვალები ჩვენზე რჩება.
-დედაშენმა ხომ თქვა მიხედეო.
-ეგრე არ უთქვამს, საერთოდაც არც უთქვამს გაყევიო_ვთქვი და თვალები გადავატრიალე რადგან უკვე ძალიან მიშლიდა ნერვებს.
-ერთი წამი_ამბობს ის და მანქანიდან რაღაც პარკს იღებს, ეს ის პარკია კესომ საჩუქარი რომ აჩუქა. გაბრიელს გავხედე და ხელით ვანიშნე ერთი წუთი დამლოდებოდა, და ამ ხელზე უცებ ნიკა რაღაცას მიკეთებს მერე კი თვითონ იკეთებს.
-გაგიჟდიი_ვუყვირივარ მას და ხელ-ბორკილების მოხსნას ვცდილობ.
-ეს მგონი შენ გაგიჟდი, იცი რა მექალთანეა ეგ შენი გაბო.
-ჯერ ეგ ერთიც, ჩემი არ არის, მეორეც ერთი არც შენ ხარ ნაკლები, ახლა კი მომხსენი ბორკილები_ვუყვირი ვარ მე.
-მაშინ მასთან ერთად არ წახვალ.
-არა არ წავალ, მომხსენი_ვამბობ ის კი მანქანისკენ მიდის, მეც მას მივყვები-ცოტა ფრთხილად_პარკში რაღაცას ეძებდა.
-იცი პრობლემა გვაქვს_ამბობს და პარკს მანქანაში აგდებს.
-გისმენ_ვეუბნები მას მობეზრებულად.
-გასაღები არ დევს.
-მერე? მოიცა რა?_ვუყვირივარ მე.
-ჩუმად თუ შეიძლება.
-გამომყვები, ჩემს მეგობართან? ის მოგვხნის ამას პოლიციელია და.
-რომ გოთხრა არა თქო რა?_თვალებს ატრიალებს და მანქანაში ჯდება. მაგრამ ხვდება რომ ვერ ჩაჯდება რადგან, ის მარცხნივ დგას, მისი მანქანა კი მარჯვენა საჭიანია.
-მანქანის ტარება იცი?_მეკითხება ის მე კი უბრალოდ ვუღიმი,
-გაბოო მოდი აქ რა_ვუყვირივარ მას ის კი უსიტყვოდ მოდის.
-რა არი? გადაიფიქრე?
-არა...
-კი გადაიფიქრა, ჩემთან ერთად ურჩევნია წამოსვლა_მასწრებს თქმას ნიკა, და წელზე ხელს მხვევს, მე კი მის მოშორებას ვცდილობ.
-მაშინ მარ ხვალ შევხვდეთ? გინდა.
-არა არ უნდა.
-კი მინდა_თვალებს ვუბრიალებ ნიკას.
-უი ახლა გამახსენდა, რომ ხვალ არ მცალია_ამბობს ის და უკან მოუხედავად გარბის, ნიკას შევხედე კმაყოფილი ღიმილით უყურებდა გაბრიელს.
-ჩაჯექი_ვეუბნები ნიკას, ის კი როგორღაც ახერხებს და მანქანაში ეტენება.
-ახლა მანქანა D-ში გადააგდე, გაზს ფეხი ნელა დააჭირე და (არ ჩამქოლოთ, მანქანის ტარება კი არ ვიცი ანუ ასწავლიდა რა ვითომ ტარებას😂)_სანამ ის მიხსნიდა იმ ადგილიდან სწარაფ მოვკურცხლე და მანქანა შუქნიშანზე გავაჩერე.
-რას მეუბნებოდი?_ვეუბნები მას, მან კი ხელები აწია, და ჩემი ხელიც მან გაიყოლა დავუბღვირე, მან კი გამიღიმა.
-სად მივდივართ.
-ვაკე-საბურთალოს რაიონი, ვ. დოლიძის ქ. #11 (არ მიაკითხოთ ვინმეს😂😂😂 სერიოზულად🤦)
____
ესეც ახალი თავი.
ეიი შენ...
ხო შენ...
არა შენ არა მეორე...
ეს არის ახალი თავი...
თუ გინდა წაიკითხე...
თუ არ ვინდა მაინც წაიკითხე...
გინდა გინდა...
ჩემთვის საუკეთესო ვარიანტი ორივეა რადგან, ორივე ვარიანტში გიწევთ წაკითხვა...
Vote&comment