ქალაქელი გოგონა (დასრულებული)

მშვიდად ცხოვრება😊😄

-მარი_ამბობს ის.
-ნიკა გაიღვიძე, ახლავე ექიმს დავუძახებ.
-მოიცადე_მეუბნება ის სუსტი ხმით.
-გისმენ?
-მომენატრე_ამბობს ის მაჯაში ხელს მავლებს და მისკენ ნელა მიზიდავს შემდეგ კი მკოცნის.
-მეც მომენატრე ეხლა კი გავალ ექიმს დავუძახებ.
-ერთი წამი_მეუბნეა ისევ.
-ნიკა!
-რა?
-კარგი გისმენ_ვამბობ მე. მაგრამ მაინც თავმები კარებისკენ გამირბის იწნებ რომელიმე ექიმი შემოვიდეს, ჯერ ხომ უნდა გასინჯონ მეც ძალიან მომენატრა მაგრამ.
-მართლა ორსულად ხარ?_მეკითხე ის მე კი თვალები მიფართოვდება საიდან გაიგო?
-საიდან მოიტანე მგონი ცუდად ხარ ექიმს დავუძახებ.
-შენთვითონ მითხარი, კიდევ მითხარი როდის შეგიყვარდი და მითხარი რომ...._ჩაფიქრდა და გაეღიმა-რომ კესოზე ეჭვიანობდი_ლოყები ამიხურდა.
-ბოლო მე არ მითქვია_ვთქვი მე მან თვალები გადაატრიალა-და ხომ ორსულად ვარ ახლა შეიძლება ექიმს დავუძახო.
-აუუ კაი რა მარი მეღადავები, მეუბნები რომ ორსულად ხარ და ექიმი შემოგყავს გადავხტები იცოდე ამ ფანჯრიდან_ამბობს და ფანჯრიდან იხედება.
-გადახტომა რაღა შუაშია?
-აბა შენ რა გაგიძლებს ამ 9 თვის განმავლობაში.
-ბავშვიანი შეყვარებული  აღარ გინდა ხო? ხოდა იმ შენ კესოს მიხედე წავალ და მარტო გავზრდი პრობლემა კი არ მაქვს.
-მარი მოდი დავმშვიდდეთ, ხომ გახსოვს ასეთი სისულელე კამათის დროს რა მოგვივიდა?
-აჰაააა ამასაც მე მაბრალებ არა? კარგი...კარგი_ვამბობ და გარეთ გავდივარ.
-მარიი_მეძახის ის თუმცა ყურადღებას არ ვაქცევ. ექიმი მომყავს შეგიძლიათ ერთი შემოხვიდეთ კეოს დაიძრა თუმცა მე შევასწარი.
-აბა ბატონო ნიკა თავს როგორ გრძნობთ.
-ცუდად_თქვა მან რაზეც ავნერვიულდი.
-რატომ?_თქვა ექიმმა და პულსის გასინჯვა დაიწყო.
-ჯერ არ გამიღვიძია და უკვე ჩემი შეყვარებული მეჩხუბა, მეტიც მგონი დამშორდა_ბოლო წინადადება ექიმს ხმადაბლა უთხრა თუმცა მაინც გავიგონე.
-ჯერ ეს ერთიც....
-აი ისევ დამარტყა_თქვა ნიკამ და თვალები დახუჭა.
-დაგტოვებთ_თქვა ექიმმა, გავიდა თუ არა ეგრევე კესო შემოვარდა.
-ვაიმე ნიკკკ როგორ ხარ? ვინერვიულე, როგორ მომენატრე_თქვა კესომ და ნიკას ლოყაზე აკოცა, ნიკამ კი მისი მოშორება ცადა და მე გადმომხედა. ჩავახველე რაზეც კესომ გამომხედა.
-მარი ხელს გვიშლი, შეგიძლია გახვიდემ
-არა არ შემიძლია_ვთქვი მე და თვალები გადავატრიალე. როცა საწოლზე ჩამოჯდა კი აი არ ვიცი რა დამემართა სიბრაზემ შემომიტია.
-ნიკუშა ბავშვს რა დავარქვათ?_ვიკითხე მე კესომ კი ამის გაგონება და საწოლიდან წამოხტომა ერთი იყო.
-რა ნიკა ეს როგორ გამიკეთე_თქვა და გავარდა, მგონი ცოტა ვერაა ხო?
-ვუღაც ეჭვიანობს.
-ვიღაცას მოხვდება, დაგავიწყდა შეყვარებული რომ გყავს და თანაც უკვე ბავშვიც_ვამბობ და თვალებს ვუბრიალებ.
-მგონი დაგავიწყდა, რომ ვიჩხუბეთ.
-ვიკამათეთ*_ვუსწორებ მე.
-სულ ერთია ახლა კი მოდი აქ და ბავშვს ჩამახუტე.
-ჯერ მუცლშია.
-ხოდა მოდი.
-არა ჩვენ ნაჩხუბრები ვართ.
-ახხხ..._ამოიხვნეშა-ჩვენ მაგრამ ბავშვი არაფერ შუაშია ახლა კი მოდი_ამბობს ის მეც მივდივარ და მას ვეხუტები.