Code Seven - Knight In Stubborn Armor

585 10 26
  • Dedicated kay Norence Ilicito
                                    

Dedicated to my classmate, Norence, kasi pinayagan niya akong gamitin yung maganda niyang pangalan sa story ko! \(*O*)/

Code Seven

          Knight In Stubborn Armor

                              "Remember, walang ibang makakaalam nito, ha?" paalala ko sa kanilang dal'wa habang inaabot sa kanila yung mga gamit nila.

                    Pa'no kasi, ako pinagdala ng lahat ng gamit nila palibhasa, lalaki daw ako. =__=

                              "Yeah, I know. =__="

                              "Heeheehee! Grabe, excited na 'kong makapunta ng Transylvania! \(*0*)/" Pinagtinginan tuloy kaming tatlo. Si Norence kasi, kung makatili, eh. =__=

                    Nga pala, mukhang Spring mode si Norence ngayon. Nakakagulat nga iyan, eh. Kanina nung nasa kotse kami papuntang airport, inatake ng mode swing--mode swing, hindi mood swing. Kasi, from Autumn mode, bigla-bigla na lang naging palaaway. Sinigawan kaming dal'wa ng sinigawan netong si Norence kahit nakikipag-usap lang kami ng maayos. Palagi pa kaming binabara. Tapos, bigla-bigla namang naging over-friendly a few moments later.

                    But, thankfully, hindi naman lumabas yung Winter mode niya. ^__^

                              "Oh, sige, bilis. Umalis na kayo bago pa tayo matunaw sa titig ng mga tao dito. =__=" Pa'no kasi, ang lakas lakas rin ng boses ni Tawny kapag nagkukwento.

                              "Aww. Sorry, ah." Eh? >__> Anong pakulo naman 'to ni Tawny? @__@  "Kung ayaw mong pagtinginan tayo, h'wag n'yo ko isama. Hindi naman nila kasalanang irresistible ako. xD" In your dreams. = o =

                              Isinaksak ko sa baga ni Tawny yung passport nilang dal'wa. "Oh, happy trip. Ayusin n'yo trabaho n'yo do'n, ah. =__=" Mukha pa namang type ni Tawny yung vampire-wannabe--este, 'descendant ng royal vampires' na iyon.

                    Pagkasabi ko nun, diretso na 'ko sa kotse ko. Kung hindi lang kasi nagpumilit na mag-airport 'tong si Tawny instead of using one of her jets papuntang Europe dahil gusto niya ng bagong adventure, hindi naman ako maaabala ng ganito.

                    Well, at least wala na si Tawny dito. Makakabalik na 'ko sa bahay kong tahimik.

*beep beep*

                    Of course, I answered the call.

                              "Mars." Tsk. Akala ko pa naman nakatakas na 'ko. -__-

                              "Rook, you know what I called you for."

                    Ugh, pwede nang humilata sa kotse at hayaang makabangga ng ibang kotse 'tong kotse ko? <(=__=)>

Secrets UnfoldTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon