Kendimi durduramıyorummmmmm
Her ne kadar bölümü tam anlamıyla bitiremesem de giriş kısmını atmak istedim.
Ve bir duyuru yapmak istedim.Yayınlayacağım kitabın ismini değiştirdim ve bu yüzden kitabın ismi söylemem de bir sorun olacağını sanmıyorum.
O yüzden...
TUTASTE' sizlerle...
"Bu olanları kimse bilmemeli."
Karısının korku dolu sesine karşın kafasını olumlu anlamda salladı adam.
"Hem de hiç kimse." diyerek onu onaylarken kendisini tekli koltuğa atmış ve uzun süredir ağrıyan başını ellerini arasına almıştı.Büyük bir yük altına girmiş ve ailesini tehlikeye atmaktan geri durmamıştı. Belki o zaman yaptığının farkında değildi ama şuan... Şuan her şeyin farkında olmakla beraber oldukça da pişmandı.
Daha kundakta olan kızı, üç yaşında ki oğlu, eşi, kendisi... Hepsi tehlikedeydi..
"Nasıl yaparsın böyle bir şeyi hala aklım almıyor," derken kocasının karşına oturmuş ve suçlayıcı bakışlarını kocasının üstüne dikmişti. "Hadi beni geçtim. Oğlumuzla kızımızı da mı düşünmedin be adam? Onların ne suçu vardı da senin hatan yüzünden hayatlarını yaşayamadan silinip gidecekler bu dünyadan?!"
Kızgın ve haddinden fazla yüksek sesi boş salonda yankılanırken kafasını sinirle kaldırdı adam.
Karısının kahve gözlerine sinirle bakarken yaptığı hatanın tabi ki de farkındaydı ama hırslarına yenilmişti. En yüksekte olmak için yaptığı hatalara boyun eğmişti.
"Ben farkında değil miyim sanıyorsun sen kadın? Bende farkındayım kundakta ki çocuğumun, yatağında uyuyan oğlumun hayatını kararttığımın! İsteyerek yapmadım ya! Bile isteye neden kendi kanımdan canımdan olan çocuklarımı ateşe atayım? Her şeyi geçtim sevdiğim kadını niye hedef haline getireyim?"
Yüksek sesi karısının kulaklarına ulaştığında pişman olsa da herhangi bir şey demedi. Bağırmaması gerektiğinin farkındaydı ama artık sakin kalamıyordu.
Son bir aydır o kadar saçma şeylerle uğraşmıştı ki sabır denilen hiçbir şey kalmamıştı.
"Efendim misafiriniz geldi." diyen hizmetçi ile ikisinin de gözleri salon kapısının orada duran hizmetliye kayarken panikle ayağa kalktılar.
"Çabuk içeri alın." diyerek hizmetliyi gönderirken tedirgin bir şekilde karısına baktı.
Göz göze geldikleri an ikisi de yutkunurken gelen misafirlerini karşılamak için salondan çıktılar.
Tüm heybetiyle karşılarında duran adama hem korku hem de endişe içinde bakarlarken dikkatlerini bir başka ses dağıtmıştı.
"Efendim ne yaptıysam susturamadım karnı acıktı sanırım." diyerek kucağında küçük bebekle merdivenleri inen dadı hiçbir şeyi fark etmezken kucağında ki küçük kızı bir caninin kucağına attığın farkında değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİRLİK MAHALLESİ - SAKURA -
Chick-LitKendi benliğimi ararken seni bulacağımı bilemezdim... ♪ Hayran kurgu değildir. ♪ Kitap kapağı şahsıma aittir.