▪︎1▪︎

27 11 25
                                    

▪︎Başladığınız tarihi buraya bırakın▪︎

"Düşün Petek, düşün..."

Çok uzun bir süredir bir sağa bir sola koşuyor, arada kafamın içinde hala beyin olup olmadığını kontrol etmek için kafama vuruyordum. Asla birşey bulamayacağımı bildiğim için kendime daha fazla eziyet çektirmenin bir mânası olmadığını fark edip, sandalyeye oturdum.

"Yok. Olmuyor, herşeye bir bahane bulan ben, bulamıyorum. Beynim mi sulandı, entrikal fikirlerim mi tükendi, yoksa senle bu aralar normalden fazla mı takılıyoruz Sude!?"

Elindeki çikolatayı ve okuduğu Moda dergisini bir kenara bırakıp bana döndü. "Sen bana alttan alttan laf mı sokuyorsun? Bana, bana Bihterine?!"

Beni güldürmeyi başarmıştı. Önümdeki çaydan bir yudun aldım. "Sen de hiç düşünmüyorsun Sude! Senin yerine Bihter Ziyagil olsaydı daha çok işime yarardı!"

Yalandan gözlerini doldurttu. Sonra sinsi bir gülümsemeyle indirdi üzgün kız maskesini. "Kanka ben salak mıyım oraya paşa paşa gideceğini bilerek, burada saçma fikirlerle yorayım kendimi. Hem seni depresyon kesmez, sen öl Ben toprak atayım."

Haklı olduğunu bilerek kısa bir isyan ettim. Sonra derin bir iç çekerek sandalyeye yaslandım.

Cidden nasıl sıyrılacaktım ben bu işten?

Tabii siz olanları merak ediyorsunuz. En iyisi Ben sizi bir gün öncesine götüreyim. Dikkat edin bu yolculuk sizi sarsmasın...

****

Bir gün önce•

"Petek! Uyan artık kızım. Yine yemek yemeden çıkmak zorunda kalacaksın!"

"Annelerin bir tanesi. Senin o kızın tatlı dilden anlar mı sence? Yobaz o yobaz. Bırak sen onun dilinden konuşurum ben."

"Oğlum, uğraşma kardeşinle. Sonra cırlıyor valla susmaz bütün gün."

Yüzüme gelen - pardon ya yüzüme atılan- suyla gözlerimi açtım.

"Bu ne ya. Kovayla dökseydin abi. Ya böyle insan uyandırılır mı? Ay limonlu su birde! Medeniyetsiz!"

"Kova da getirirdim de senin için o kadar yorulamam. Adı üstünde insan diyorsun kardeşim. Limonlu tabi, kilo aldın ver diye uğraşıyorum yılın abisi ödülü versinler."

"Yılın öküzü demek istedin herhalde! Bu su içince kilo verdiriyor, yıkanınca değil!"

Söylenerek odamdan çıktı. Harika bir güne daha uyandım demek isterdim, en son bebekken filan. Yani abimin varlığından habersizken! Sabah sabah abi terörü ya!

****

"Yarım saattir banyodasın kızım, kime süsleniyorsun söyle bilelim."

Omuz silktim. "Komplekssiz bir insan olarak senin gibi elaleme değil kendime süsleniyorum abi!"

Masaya oturdum. Annem önüme yaptığı tostu bırakarak 'bunlar bitecek' bakışı attı. "Anne, benim gibi harika kızına niye bu hödükle aynı yemeği veriyorsun!"

Abim masanın altında ayağıma vurdu. "Sana yemek verdiklerine dua et yobaz."

"Çocuklar, ben çıkıyorum. Biraz babanız uğraşsın sizinle. Hata bende ne diye gencecik yaşta anne oldum ki!"

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 15, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yalan!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin