dedicated sa kanya^ hahahaha..ty sa pagbasa ng story namin =w=
CHAPTER 10
Terrence's POV
I'm bored.
the end
(a/n: JOOOOOOOOOOKEEE!!!! Hahahhaahahhaha)
----------------------------------------------------------------> terrence sa side
The REAL Terrence's POV
"wag kang kikilos kung ayaw mong mapahamak." I softly whispered to Dash's ear.
Naramdaman ko ang pangingilabot niya. Hindi ko alam kung dahil ito sa binulungan ko siya o dahil (a/n: dahil gwapo ka? sa fact na nanganganib siya.
I released her from my grasp but held her in her wrist and started tugging her.
"Three guys had been following us since we left the university." I said informing her. "Yung isa mukhang nasa late thirties at nakasuot ng black shirt na pinatungan ng maong jacket. Hindi ko alam kung feeling nya ba nasa Japan siya at lamig na lamig siya. The other one mukhang goons sa pelikula, balbas sarado at mataba, at parang hindi nagsawa ang authors natin sa mga gantong looks ng mga kontrabidang extra na binayaran ng 200 para masuntok o mabasagan ng bote sa ulo. Naka-white siyang polo shirt with black collar. He's just right behind us. Two meters away."
Lumingon siya sa likod at nakita ang matabang lalaki.
"The last one is right above us."
"WHAT?!!!" sigaw bigla ni Dash
"Bakit?"
"Lumilipad siya?!" sigaw niya pa rin
(=_____________=) (OO,)
Nagulat naman ako and stopped her head from almost looking sa taas. Mahahalata kami nito eh. Nag-adlib na lang ako dahil baka nga mahalata kami nitong mga sumusunod
"Yeah, hindi mo ba alam na lumilipad si Hulk?" wth. =_=
Saan ko nakuha yun? Mejo nilakasan ko pa naman yung sinasabi ko kaya napatingin sakin yung ibang tao with their anong-pinagsasabi-nitong-lalakeng-ito-look.
"May movie siya with Star Wars dati. Ang tanda tanda mo na. I can't believe you haven't watched that blockbuster movie." Sinubukan ko na lang siyang senyasan and I gave her my makisakay-ka-na-lang-look dahil para siyang nawiweirduhan na natatawa na ewan.
"may ganoon palang movie, hon. Hanapin mo nga sa may bangketa yun. Parang exciting yun!" narinig kong sabi nung ale sa malapit samin
Mukhang napaniwala naman namin yung mga goons. Sumakay kami ng elevator at tinuloy ko na ang sinasabi ko sa kanya ng pabulong. "Hindi siya lumilipad missy. Nakadungaw lang siya sa veranda mula sa upper floor. Maitim, matangkad, payat at malalim ang mga mata and by those looks, I'm pretty sure drug addict ang isang ito. nakasuot siya ng faded red na tribal shirt na mukhang imitation lang."
"Oh my!" she interjected as she caught a glimpse of the third one. She looked at me nervously, straight in the eye, then she gulped.
I could see in her watery eyes that she's trying very hard to hold back her tears. Para siyang batang nakakita ng multo. Pero alam namin pareho na mas nakakatakot pa sa multo ang nakita niya.. kaya siyang saktan ng mga ito.
Naglalakad na kami sa third floor ng tumigil siya sa paglakad.
"I'm dead..." she whispered. Her whole body is shaking.
"Of course not. Iniinsulto mo ba ako?"
Tumingin siya sa mga mata ko. "Ha?" naguguluhan ang expression ng mga mukha niya.
