Çikolataca Konuşur Musun?

~Dahice~

Kara'nın Chloe'nin doğum günü partisiyle ilgili devasa melodramından sonra aklıma zekice bir fikir geldi. Önümüzdeki hafta sonu Kara babasında olacaksa bu herkesi evimde kamp yapmaya çağırmak için mükemmel bir zamanlama olur. Ayrıca annem de Kara'yı dışladığım için bana kızmaz. Hem Lily'le, Kara olmadan doğru düzgün vakit geçirebilirim. Bu dahice değil de ne!

Bunu çok da belli etmek istemediğimden birkaç gün bekledim, sonra da yoklama bitince derse gitmek için -coğrafya- koridor boyunca yürürken herkesi bir kenara çektim. Gelişigüzel bir şekilde, "Cumartesi günü evde kamp yapacağım," dedim. "Kimler geliyor? Lily?"

Lily, "Evet!" diye bağırdı. Kamp yapmayı çok sever.

"Chloe? Elly?" İkisi de sırıttı ve kafa salladı. Devam etmeden önce biraz duraksadım, "Kara?"

"Gelemeyeceğimi biliyorsun," dedi. "Babama gideceğim. Unuttun mu?"

"Ah! Üzgünüm! Tamamen unutmuşum! " dedim. Kara üzgün bir yüz ifadesi takındı ve Lily bana bir bakış attı. Lily'nin Kara'yı kasten dışladığımı düşünmemesi için -öyle olsa bile- "Neyse bir dahakine gelebilirsin," dedim.

Kara çok öfkelenmişti ve birdenbire "Peki ya Nadima? Onu çağırmayacak mısın?" diyene kadar kendimi oldukça akıllı hissediyordum. Herkes Nadima'ya, Nadima da bana baktı.

Kendimi aniden berbat hissettim. Nadima zaten bize cuma günü geleceği için onu çağırmayı planlamamıştım. Dürüst olmak gerekirse bütün bir geceyi zar zor anlaşabildiği insanlarla bir çadırda geçirmek onun için çok zor olur diye düşünmüştüm. Ama şimdi durumun diğerlerine nasıl gözüktüğünü anlayabiliyorum.

Kara, "Onun önünde herkesi çağırıp onu dışlaman bence çok kötü bir davranış," dedi. "Özellikle de Chloe'nin Nadima'yı kendi partisine çağırması için o kadar olay çıkardıktan sonra!"

"Nadima'yı dışlamıyorum!" diye bağırdım. "Cuma günü okuldan sonra yemek için bize geliyor." Sonra da Lily'nin yüzündeki bakışı gördüm. Gerçekten şaşırmış ve incinmiş gözüküyordu. Bu da aptalcaydı. Kara'yı bana haber vermeden birçok kez kendi evine çağırmış olmalıydı. Öyle olsa bile, bir şekilde Lily'i üzmeyi başarmıştım ve Kara'ya sinsice sevinebileceği bir şey vermiştim.

Serviste Ece giderken Liliy'e mesaj attım.

Jaz:

Nadima'nın bize geldiğini sana soyelemdiğim için üzgünüm.

  
                                                               Lily:

                 Neden? Bu beni ilgilendirmez!
            

Jaz:

Bana kızgın mısın?

                                                               Lily:

                                                             Hayır.

Yalan söylediğinden oldukça emindim. Özellikle de

Bizi Kara'nın gelemeyeceğini bilerek mi  kamp yapmaya çağırdı n? dediğinde.

                                                             Hayır.

Yalan söyledim. Bana inandığını sanmıyorum.

Hâlâ geliyor musun? dedim.

  
Evet. Dedi.

Bu cevap bana kendimi daha iyi hissettirmeliydi. Ama öyle olmadı. Nadima'ya mesaj göndermeyi düşündüm ama ne yazacağımı bilemedim. Bütün bunları emojilerle anlatabilseniz bile, ona yapacağımdan haberi olup olmadığını bilmediğim bir kamp partisine çağırmadığım için üzgün olduğumu soramazım, değil mi? 

Herkesle arkadaş olmak neden bu kadar karmaşık olmaya başlamıştı?

♡
☆
♡

Vote atmayı unutmayın...

(Devamı var)