Kyoto ၊ Japan
ဆွေးမြေ့မြေ့ မြို့တစ်မြို့လို့ ကျွန်တော်က တင်စားထားတယ်
ဘာလို့ရယ်မသိ ဒီမြို့မှာ လွမ်းဆွေးချင်စရာ အုံ့မှိုင်းမှိုင်း
ဓာတ်တစ်ချို့ သိုသိပ်ထည့်ထားတယ်လို့ ခံစားမိလို့ ...
~
"ရိပေါ် ဟိုမှာကြည့်! .. အကိုရှောင်းကျန့်!! "
ရင်ခုန်သံဟာ ဒိတ်ခနဲ တစ်ချက် မြည်သွားတယ်!
ကျွန်တော်ရဲ့လှူပ်ရှားမှူအလုံးစုံဟာ (၂)စက္ကန့်စာလောက် ငြိမ်သက်သွားတယ်။
Sahi အသည်းအသန်ထိုးပြနေတဲ့ နေရာကို ကျွန်တော် ချက်ချင်းခေါင်းစောင်းကြည့်လိုက်ပေမယ့် ... လူနဲ့တူတာဆိုလို့ ပြောင်သလင်းခါနေတဲ့လမ်းမှာ တစ်စုံတစ်ရာရှိမနေဘူး ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
အကို လမ်းလျှောက်တာ ဒီလောက်မြန်သလား?
" ဘယ်မှာလဲဟ... "
ခေါင်းကိုဒီဘက်ပြန်လှည့်တော့ ပါးစပ်မှာ တုတ်ချောင်းတန်းလန်းနဲ့သကောင့်သားတွေက မြုံစိစိနဲ့!
လခွမ်း .. ကုန်ပြီဟ!
လက်ထဲကမုန့်ဘူးကိုပြန်ကြည့်တဲ့အခါ ခြောက်ခုပါတဲ့ရေဘဝဲအလုံးက.. နှစ်လုံးဘဲကျန်ခဲ့တယ်။
" ဟီး ဟီးး "
ဒီသောက်ခွေးတွေကတော့...
" မင်းမေ!!!!
.
.
.....နေကောင်းလားလို့ ဟင်း ဟင်းး.. "
" အေးကွာ ကောင်းပါတယ် .. မင်းအစ်မ ငါ့သည်းလေးရော
နေကောင်းရဲ့လား "
ပုခုံးကိုသိုင်းဖက်လို့ပြောလာတဲ့ Ruto ရဲ့စကားနောက်မှာ
ရိပေါ်ရဲ့ ဆဲဆိုသံတွေဟာ အစီအရီထွက်လာတယ်။
YOU ARE READING
Page Fifteen
Fanfictionပုန္းကြယ္ေနတဲ့ေၾကာင္ေလးေတြက ပိုရွာရခက္တယ္ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ကြောင်လေးတွေက ပိုရှာရခက်တယ် Yizhan
