ေက်ာင္းရဲ႕ကန္တင္းထဲ ဝင္လိုက္တယ္ဆိုတာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္လံုးက
ဦးေႏွာက္က အမိန္႕ေပးစရာမလိုဘဲ အကို႕ကို ရွာႏွင့္ေနျပီးျပီ
ေဟာ .. ေတြ႕ပါျပီ...
အကိုက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အုပ္စုလိုက္ထိုင္ျပီး စကားေျပာေနတယ္ ... အကို႕ေရွ႕မွာ လီမြန္တီးအေအးခြက္ တစ္ခြက္ရွိတယ္။ အကိုက သူတစ္ေယာက္တည္းေနရင္သာ ခပ္တည္တည္နဲ႕ရႈိးထုတ္ေနတတ္ေပမယ့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ဆိုရင္ေတာ့ ဗရုတ္ေလးဗ် ..
ခုလဲ သူ႕ေဘးကတစ္ေယာက္စကားေျပာေနတာကို ေဘးကေနေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္လိုက္လုပ္ေနေလရဲ႕~
သေဘာတက်ျပံဳးမိသြားတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္ပါးမို႕မို႕က
အနည္းငယ္ အေပၚတက္သြားမယ္ထင္တယ္
ႏွူတ္ခမ္းေတြကိုဖိသပ္ခ်ျပီး အကို႕တို႕ဝိုင္းရဲ႕ တစ္ဝိုင္းေက်ာ္ေလးကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႕ဘဲ ေလ်ွာက္လွမ္းလာခဲ့တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ထင္တာမမွားဘူးဆို အကိုက ကြ်န္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနတာ... ပါးစပ္ကလဲဘာကိုမွန္းမသိေပမယ့္ တစ္ခုခုကို ေရရြတ္ေနတာေတာ့သခ်ာတယ္။
လွမ္းလက္စ ေျခလွမ္းေတြေတာင္ မွားခ်င္သြားတယ္....
ေအးစက္စက္ရွိသြားတဲ့ လက္ဖ်ားေတြကို ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိေအာင္ ခပ္တင္းတင္းဆုတ္ထားမိပါတယ္။
"ဘယ္..ညာ ~ ဘယ္..ညာ ~ ဘယ္ ..."
အကိုတို႕ဝိုင္းနားက ျဖတ္ေတာ့ ဒီလိုခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ေနသံကို ၾကားရတယ္။ အကို႕ရဲ႕စည္းခ်က္လိုက္ေပးမႈမွာ ကြ်န္ေတာ္ လမ္းေတာင္ေကာင္းေကာင္းမေလ်ွာက္တတ္ေတာ့သလို ခံစားသြားရတယ္ ...
"Yesss! "
အကို႕ရဲ႕လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း ေအာ္လိုက္သံနဲ႕အတူ ထိုင္မယ့္စားပြဲနားေရာက္လို႕ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ တင္းထားတဲ့အသက္ရွဴေလေငြ႕ကို ေျဖေလ်ွာ့ခ်လိုက္တဲ့ အသံက တစ္ျပိဳင္နက္ထြက္လာတယ္။
"ဘယ္ မွာရပ္သြားတာေနာ္ သားၾကီး စိတ္ေတာ့မေကာင္းဘူးကြာ
အေအးဖိုး မင္းရွင္းလိုက္ေတာ့"
YOU ARE READING
Page Fifteen
Fanfictionပုန္းကြယ္ေနတဲ့ေၾကာင္ေလးေတြက ပိုရွာရခက္တယ္ ပုန်းကွယ်နေတဲ့ကြောင်လေးတွေက ပိုရှာရခက်တယ် Yizhan
