Nicole's POV
Namangha kami ni Rea dahil sa ganda ng cafeteria. Kumikinang ang buong cafeteria na parang isang dyamante. Naglakad kami sa unahan ng cafeteria para kumuha ng pagkain kasi gutom na talaga ako.
Habang binabagtas namin ang daan papunta sa harap ng cafeteria hindi nakaligtas sa pandinig namin ang mga bulungan ng mga estudyante.
I just sign in irritation and take a deep breath. Sino naman ang hindi magagalit kong ang sinasabi nila ay hindi maganda.
"Maganda pa ako sa kanila" sabi ng babae sa kasama niya.
"I'm sure they are weak" sigunda ng kasama niya.
See, hinusgahan na nila kami kahit hindi nila kami kilala. Yan ang isa sa rason kong bakit namin piniling lumayo na lamang. Pero iba ng ngayon dahil lalaban na kami sa mga karapatang pinagkait nila sa amin lalo lalo na siya, ang sumira sa buhay namin. I snap back to my senses when Rea called me.
"Ano ang gusto mo" tanong niya sa akin habang may worried na expression ang makikita sa kanyang mukha. I give her I'm-okay look.
"Ikaw nalang bahala" ang tanging nasagot ko. Nag nod lang siya at nag order.
Nilibot ko ang aking paningin ng may nakitang akong bakanting upuan I look at Rea and give her upo-lang-ako look, she just simply nod and back her attention to the food that she was ordering.
Binagtas ko ang daan papunta sa bakanting upuan at umupo. Hindi katagalan ng biglang naging tahimik ang buong cafeteria at saktong pagdating ni Rea dala ang mga pagkaing kanyang enorder.
Masaya kaming nagkukwentuhan ni Rea ng maramdaman namin na may sumosubaybay sa amin.
"Someone observing us," mahinahon na sabi ni Rea habang sinusubo ang spaghetti sa kanyang bibig.
"Your right and they are interesting." Sabi ko habang nakangiti ng misteryoso.
"Wag kang ngumiti ng kanyan, ang creepy mo tignan" sigunda nito sa akin with irritation clearly visible on her face.
Tinawanan ko lang ito. Hanggang naagaw ang attention namin sa dalawang lalaking nag-aaway gamit ang kapangyarihan ng apoy at hangin. Marami ang nakatingin sa kanila ang iba nag enjoy pa sa mga nakikita nila, pero naagaw ng attention ko sa mga taong nasa isang lamesa at payapang kumakain.
"Naramdaman mo," biglang sabi ni Rea mula sa kawalan.
"Yes, I feel that there is something special about them" mahinahon kong sabi sa kanya habang nakatingala sa kawalan.
"Lets go Nicole bago tayo madamay sa walang kwentang away" mataray nitong sabi sa akin.
Natawa ako sa reaction ng mukha niya habang tumatayo, sumunod ako sa kanya habang siya ang nasa unahan. Naglabas ako ang cellphone at naglaro.
Ginamit ko ang hangin para mapalibutan kami ni Rea o mas tawag na shield para maiwasan ang apoy na papunta sa direksyon namin na gawa ng dalawang lalaking nag-aaway. Habang nakatutuk ang attention ko sa paglalaro.
Halata sa kanilang mukha ang pagkagulat, nilingon ko ang dalawang lalaking nag-away at binigyan sila ng isang ngiti na nagsasabing 'its okay.'
*****
"Are you saying that someone monitoring the two of you," sabi ni teta with worried face."Yes teta, but dont worry we can take care of our self right Nicole," nakatingin na sabi ni Rea sa aking mga mata.
Nag nod lang ako at binigyan siya ng reassuring smile.
"Always take care okay," binigyan niya kami ng tig-iisang halik sa pisngi.
"By the way teta, Rea and I think that teto Smoke is in the Dark Palace." Sabi ko sa kanya bago kami lumabas sa department office.
"Mahihirapan tayong makapasok sa Dark Palace bilang low class," nang aasar na sambit ni Rea sa akin.
"Sino bang nagsabing magiging low class tayo," pambabara ko.
"Ako" pabalang nitong sagot.
"Are you sick, bakit naging makulit ka" pang aasar ko sa kanya. Tinignan niya ako ng masama na mas ikinatawa ko.
"Hindi naman kaylangan maging low class tayo" sabi ko.
Nag nod lang siya bilang sagot.
"But dont you ever tell them who we are," pagpapatuloy ko.
Nakatayo kami ngayon sa pinto ng magiging classroom namin, si Rea ang kumatok at binuksan ng isang magandang babae na ang tantya ko ay nasa mid thirties.
"Kami po ang bagong mga estudyante" magalang na sabi ko sa Prof.
"Come in" nakangiting sabi nito sa amin habang binubuksan ng malaki ang pinto para kami ay makapasok.
Bumungad sa amin ang napakagandang classroom at ang mga estudyanteng postura kong maka upo.
Nasa harapan na kami at nag simula nanaman silang mag bulong bulungan. Na rinig naman namin sa harapan.
"If your going to whisper make sure hindi namin rinig," Rea said with irritation cleary in her voice and roll her eyes.
Natawa ako dahil sa pagka straight forward niya.
"Silent class. Us you see you will have two new classmate starting today until graduation if I'm not mistaken." Habang nakatingin sa amin.
"Yes ma'am" maikling sagot ni Rea.
"Please introduce your self" sigunda nito.
"Hello everyone my name is Nicole Tan and I'm 17 years old" pagpapakilala ko sa kanila.
"Rea Ramos 17 years old" supladang pagpapakilala niya.
"Yes, Cris" tawag ni Prof sa lalaking nagtaas ng kamay.
"Can I ask them a question?" Cris said while looking at us. Nag nod lang si Prof.
"Saang kaharian kayo nanggaling and what is your magic?" Tanong nito sa amin na naging dahilan sa biglaan kong pagkasiryoso.
"You have to find out," misteryoso kong sagot habang nakasuot ng serious expression with smirk plastered in my face.
"A-ahh okay please take your seat Nicole, beside Kent. Kent raise your hand" tagtungo ako sa lalaking nag taas ng kamay. Nakangiti siya sa akin kaya sinuklian kurin siya ng isang matamis na ngiti.
"Rea you will seat beside Toffer. Toffer raise your hand" nagtungo si Rea sa lalaking tagtaas ng kamay.
____________________________________________
Continue reading this story until the end.
Vote and comment!
Thank you!
-LMDA_misspretender
BINABASA MO ANG
Althea Academy [COMPLETE]
FantasyAll my life I was running away in the reality I thought I can escape, but I am wrong. Faith always do something to bring me back. To bring me where I belong it always find a way. Tahimik na ang buhay ko but until it find me. I have a simple and quit...