criminal - /yoonmin/

5-"Bana, hâlâ bende seni seviyorum diyememişti."

"Bana, hâlâ bende seni seviyorum diyememişti."

...

"Jimin, kalk artık. Geç kalacaksın sonra bana gelip ağlayacaksın. Seninle uğraşamam ben hadi."

"Baba, biraz daha lütfen." Demiştim yalvaran ses tonuyla.
"Kalk!" Diye bir kere daha bağırdığında, kalkmıştım.

"Kamp yerine geç kalacaksın, hadi."

Elimi bir gözüme koyup, ovduğumda aynı zamanda esnemiştim.
Geç yattığım için çok uykusuzdum ve yolculukta uyuyacağıma emindim.

Tuvalete hızla girip, işimi hallettiğimde tekrardan odama geçmiştim. Üzerimi değiştirip, kamp için uygun şeyler seçmiştim kendime.
Okulca, kampa gitme kararı almıştı müdür. Derslerden fazlasıyla sıkılan ben ve en yakın arkadaşım bunu duyduğumuzda resmen çığlık atmıştık.

Geceden, arkadaşımla görüntülü konuşurken hazırladığım çantamı da sırtıma geçirdiğimde hazırdım.
Odamdan çıkıp, mutfağa girdiğimde babam fazlasıyla şaşkındı.
"Sen nasıl bu kadar çabuk hazırlandın? Çocuğum, beni şaşırtıyorsun."

Ona gülmüş ve masaya oturmuştum.
Biraz bir şeyler atıştırmış ve evden babamın verdiği parayı da alarak çıkmıştım.
Kampta, paraya ihtiyacım çok olmayacaktı ama babama bunu anlatamamıştım işte.

Geç kalmamak için bugün otobüse binmiştim.
Hızla okula geldiğimde, Hoseok'u yine her zamanki bankta bulmuştum.
Yanına gidip, oturduğumda bana kollarını sarmıştı.
"Jimin, otobüse taşı beni lütfen."

"Hayvan gibisin, çek ellerini ya."

"Biz kurt-adamlarız.'

Gözlerimi devirip, ellerini üzerimden çekmiştim.
Ardından birden masamıza oturan Yoongi ve arkadaşları ile bu sefer gözlerim büyümüştü.
Hoseok ise Yugyeom'a tek kaşını kaldırıp, bakmıştı.

"Günaydın." Demişti gruptaki tek kız olan kişi. İsmini bilmiyordum ve daha önce tanışmamıştık.
"Ben Jennie."

"Ben de Jimin ve arkadaşım-"

"Hoseok, Jung Hoseok."
Sözümü kesen kişi Yugyeom'du.
Ve Hoseok ile birbirlerine bakışları fazlasıyla ortamı geriyordu.
"Arkadaşımın lafını bölme."

"Sorun değil." Demiş ve ortamın yatışması için gülmüştüm. O sırada Yoongi, eliyle yanını patpatlamıştı.
Ayağa kalkıp, yanına geçtiğimde hafifçe tebessüm etmişti.
"Günaydın güzelim."
Dedikten sonra bir kolunu belime koymuştu ardından biraz daha kendine çekmişti.

"Günaydın."

Onunla en son onun evindeyken görüşmüştük. Ve ben onun evinden geldikten sonra hasta olmuştum. Ardından iki gün okula gidememiştim.
Kendini çok suçlu hissetmişti, ne kadar suçu olmasa da.

Babam da hasta olduğumu görünce, neden alfan sana düzgün bakamadı demiş ve beni utandırmıştı.

Ona Yoongi'yi anlattığımdan beri bir şeyleri söylemekten asla çekinmiyordu. Sanki bu anı bekliyormuş gibiydi.
O sırada okul temsilcisi olan Jeongguk yanımıza gelmiş ve tavşan dişleri ile büyük bir gülümseme sunmuştu.