Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
sinan, parka geldiğinde adımlarını yavaşlattı. gözleri osman'ı bulduğunda içten içe gülümsemek istedi. sırtı dönüktü ve salıncakta ağır ağır sallanıyordu. eda'nın söyledikleri adeta kulağında çınlarken tüm cesaretini topladı.
sanki osman'a her yaklaştığında kalbi yerinden çıkacaktı. heyecan tüm damarlarında kol geziyordu, alkol dolu midesinde kelebekler yaşamaya çalışıyordu ve evet, bu duygu sinan'ı korkutsa da içine çekiyordu.
"daha ne kadar yavaş yavaş yürüyeceksin?" osman'ın rahat bir şekilde sorduğu soru sinan'ı afallatmıştı. belli etmeden osman'ın yanındaki salıncağa oturdu ve osman gibi ağır ağır sallanmaya başladı.
bakışları osman'ı bulurken: "nasılsın?" diyerek sordu. osman, sinan'ın bu hallerine şaşırsa da umursamadı. resmi bir şekilde: "iyiyim, teşekkürler." dedi. sinan, osman'ın bu resmi tavırları karşısında kendisini kötü hissediyordu.
özür dilemeliydi, biliyordu ama nasıl yapıldığını bilmiyordu. ondan hiç özür dilememişlerdi ki, sinan özür dilemeyi öğrensin...
"özür dilerim," dedi tüm cesaretiyle. osman, şaşırdığını belli etti istemsizce. kaşlarını çatarak sinan'a baktı ve: "içtin dimi yine?" diyerek sordu ama sinan olumsuz anlamda başını sallayınca daha da şüphelendi osman.
"siktiğimin vicdanını mı rahatlatacaksın?" diyerek sordu osman alaycı görünmeye çalışarak. alttan alan kişi sinan'dı, suçluydu ve bu yüzden kelimelerini en nazik şekilde seçip konuşmaya çaba gösteriyordu.
"hayır osman, neden böyle bir şey yapayım? senin için geldim buraya. seni merak ettiğim için." osman için asıl şaşırma zamanı şimdiydi.
histerik bir kahkaha attı osman. salıncaktan kalkarak sinan'a yaklaştı ve dizlerini hafif kırarak sağ elini sinan'ın alnına yasladı.
"allah allah, ateşin de yok." güldü sinan. gözleri, kendisine yakın duran osman'ı bulduğunda, istemsizce dudaklarına kaydı gözleri.
içini dolduran hislerle yutkundu usulca. ademelması titrerken karşısındaki adamı öpme isteği uyandı içinde.
osman ise sinan'ın bakışlarını anlamlandıramadığı için geri çekilmek istemişti; ta ki sinan'ın osman'ı kolundan tutarak dudaklarını birbirleriyle buluşturana dek.
osman başta şaşırsa da, sinan'ın saçlarında gezinmeye başlayan ellerini ve dudaklarındaki dudakları fark edebilmişti. titredi, kalp atışlarının hızlandığını hissetti ve anın büyüsüne kapılarak kapattı gözlerini.
sinan'a karşılık verdiğinde hafifçe geri çekildi sinan. nefes nefeseydi. karşısındaki adamın yeşil gözlerine bakmaya başladı.
