Kijk Malou, haar oogjes gaan al open,' gromde Malou's moeder enthousiast.
Malou was echter niet zo enthousiast. Zij had nooit om een zusje gevraagd. Sinds de geboorte was haar moeder alleen nog maar met haar bezig. Het was altijd "kijk Malou zus, kijk Malou zo." Als haar moeder iets te vertellen had, ging het altijd alleen maar over haar zusje. Ze was het onderhand zat. Soms wilde ze dat haar vader nog leefde. Hij ging altijd met haar jagen. Maar hij was dood getrapt door een op hol geslagen kudde buffels.
'Hoe zou ik haar noemen?' vroeg haar moeder.
'Weet ik veel, het is niet mijn welp.'
'Nou zeg..' Moeder dacht na. 'Wat dacht je van Isabel?'
Malou gaf geen antwoordt.
'Goed, ik noem haar Isabel.'
'Gefeliciteerd,' gromde Malou sarcastisch.
'Ik ben blij dat jij ook zo enthousiast bent.' Moeder begon Isabel schoon te likken, die piepend naar haar tepels kroop om te drinken. 'Is ze niet lief?'
''T zal wel.' Ze vond het er inderdaad lief uit zien, maar toch was ze liever enig kind geweest. 'Ik ga even jagen.'
'Is goed. Kom niet te laat terug!'
Malou knikte. Toen ging ze er vandoor om te jagen. Alleen. Zonder dat haar vader er nog was om samen met haar te gaan.
JE LEEST
Isabel's story
AdventureIsabel is een witte wolf met blauwe ogen. Ze wordt geboren, en heeft een oudere zus en een moeder. Voor de rest heeft ze geen wolven in haar roedel. Haar leven is alleen niet zo leuk als dat van de meeste wolven. Haar zus is gemeen tegen haar, waaro...
