One last wish(Short story) | [Completed]

Chapter 9: I have something to tell you

Arclein POV

Akala ko talaga ay nakalimutan niya na. Magtatampo na sana ako. Nandito parin kami ngayun sa restaurant. Yung halik niya kanina ay maramdaman mo talaga ang tuwa. Pinag isipan ko talaga kung ani ang ireregalo ko sa kaniya. Kaya ganon nalang ang lungkot kanina nung malaman ko na kunwari ay nakalimutan niya na.

"Baby? Ang kalat mo talaga kumain ano?" Kumuha ako ng tisyu at pinunasan ang gilid ng labi niya na may icing. Natawa anman siya doon at nag pout.

Napangiti ako ng dahil don. Hanggang nagyun ay hindi parin ako makapaniwala na ang babaeng mahal ko ng subra subra at pinapangarap ko lang noon ay fiancee ko na ngayun.

"San mo gusto pumunta? Total Anniversary natin ngayun. Magpakasaya nakang tayo right? Para satin ang araw nato." Nakangiti na sabi ko. Ngumiti siya at nag nod.

"Alam mo baby?... Parang mas madal dal ka pa saakin eh!" Paburo na sabi niya. Natawa naman ako don ng bahagya. Ngumiwi ako kinindatan siya. Hanggang ngayun ay nakikita ko parin na kinikilig siya sa tuwing gagawin ko iyon. Nagblublush siya. Ang cyre cyte niya talaga. Kung hindi lang mamumula iyong mga pisnge niya ay pinangigilan ko na iyong kinurot kurot.

"Naalala mo ba yung first Anniversary natin?" Tanong niya kaya napatingin ako sa kaniya.

"Yes, why?" Tanong ko naman. Ngumiti siya ng mapait. Medyo nangunot ang noo ko don.

"Nothing haha!" Ramdam ko ang pagsisinungaling niya sa tinig ng pananalita na ginamit niya.

Sa pagkaka alala ko noon ay na hospital rin siya noon. Lately parang napapansin ko na tuwing magdedate kami ay nag aaya agad siya ng uwian o kaya naman ay isinisugod siya sa ospital. Iniignore ko lang iyon pero sa loob loob ko ay merong parte ang nacucurious rin.

"Diba na hospital ka non? Hanggang nagyun di ko padin alam kung bakit ka nahilo noon." Sabi ko sa kaniya. Tumingin siya sa mata ko at tila ba nangungusap ang mga mata niya na nakatingin saakin. Nababasa ko don ang lungkot at pagpipigil ng emosyon.

Anong nangyayare baby?

"Yes... Hmm maybe napagod lang sa ginawa natin non kaya nahilo ako at na hospital" gaya kanina ay ramdam ko ang pagsisinungaling niya. Nah nod nalang ako at tumuloy sa pagkain.

MABILIS kaming natapos sa pagkain kaya dumeretso kami sa isang sinehan. Yung nga ginagawa namin ngayun ay mga karaniwan lang na ginagawa ng magnobyo at magnobya. Yung saamin nga lang ay mag future husband and wife.

Sa tuwing titignan ko yong sing sing na nakasuot sa kamay naming pareho ay napapangiti ako.

"Ano nanamang tinitignan mo diyan? Ngiti ka ng ngiti" nakangiti ring tanong niya. Napailing ako ng kaunti at bumaling sa kaniya.

"Hindi lang ako makapaniwala na engaged na tayu" nakangiti ring sagot ko at muling bumaling sa sing sing. Tinignan niya rin iyon at tumawa. Yun yung tawa niya na hindi ko pagsasawaang marinig at makita kailan man. Kung pwede nga Lang na hindi na mawala yun sa labi niya ay mas gusto ko pa.

"Tama na yang ngiti ngiti dahil mag sisimula na yung palabas oh!" Turo niya sa screen na sumindi na. Niyakap ko siya kahit na wala naman akong dahilan. Naramdaman ko lang na gusto ko siyang yakapin.

"Sus nanlalambing ka ah? Baka hanap hanapin ko yan baby..." Sabi niya na umayos na at mas lalong sumiksik sa loob ko.

Ngumiti lang ako ron at muling itinutok sa palabas ang atensiyon ko. Umpisa palang ay kita mo na agad ang ganda ng kwento.

Sa kalagitnaan ay alam ko na, na hindi magkakatuluyan ang mga bida dahil sa may sakit iyong lalaki. Sa huli naman ay..