One last wish(Short story) | [Completed]

EPILOGUE

One year laturrr....🙃🙃

Arclein POV

Nandito ako ngayun sa puntod ng pinaka mamahal kong babae sa buong buhay ko. Nag gigitara at pinapita ang isang kantang nakapagpaiyak saakin.

Hanggang ngayun ay di parin ako makapaniwala that she passed away. Iniwan na niya ako.

Dala ko ang sing sing at ang bracelet naming magakapareho. Hanggang nagyun ay wala paring makapantay sa pagmamahal ko sa kaniya.

Tinipa tipa ko ng paulit ulit ang intro ng kanta.

🎶"Yes, I do, I believe That one day I will be Where I was right there Right next to you"🎶

Unang lyrics palang ay nag unahan na sa pagtulo ng mga luha ko. Nalala ko noon kung paano niya natapunan ng soup ang damit ko. At doon, yun yung araw na nag umpisang maantig ang interes ko sa kaniya.

🎶And it's hard The days just seem so dark The moon and the stars Are nothing without you🎶

Nung nag umpisa ko siyang ligawan. Napakatahimik niyang tao kung tutuusin. Mahiyain, Tahimik, at halos hindi mo makita ang mukha dahil nakatakip lagi ang buhok. Matagl tagal ko rin siyang niligawan pero masasabi ko namang worth it ang paghihintay ko sa kaniya dahil naramdaman ko ang maging kumpleto ulit. Dahil pingalaryan ako ng ex ko noon.

Kung naramdaman ko noon na kumpleto ako ngayun ay hindi na. Nakaramadam ulit ako ng kabwasan.

🎶Your touch, your skin Where do I begin? No words can explain The way I'm missing you🎶

Yung unang date namin na akal mo ay hindi kami magnobyo at magnobya dahil halos hindu kami magdikit. Nagkakailangan parin kami. Pero sa tywing makikita ko ang pamumula ng pisnge niya kinikilig rin ako.

🎶Deny this emptiness This hole that I'm inside These tears They tell their own story🎶

Yung panahong binigyan ko siya ng bracelet at nagustuhan niya. Napangiti ako ng dahil don.

Tinignan ko ang bracelet na amy pangalan ko. Nandoon parin ang sakit sa puso ko. Sa buong pagkatao ko. Namimiss ko parin siya. Kung pwede nga lang ay magparamdam siya.

🎶Told me not to cry when you were gone But the feeling's overwhelming, it's much too strong🎶

Nung nagpropose ako sa kaniya at halos maisugod sugod pa siya sa hospital. Dahil pala don sa lintik na sakit niya.

Habng palapit sa korus ay nag uunahan uli na tumulo ang mga luha ko.

🎶Can I lay by your side? Next to you, you And make sure you're alright I'll take care of you I don't want to be here if I can't be with you tonight🎶

Napapapikit ako para makuha ang mataas na tono. Pero sakto namang pagpikit ko ay ang mukha niyang napakaamo ang nakikita ko. Iyong nakangiti at para bang walang sakit na tao.

Can i lay by your side?

🎶I'm reaching out to you Can you hear my call? This hurt that I've been through I'm missing you, missing you like crazy You told me not to cry when you were gone But the feeling's overwhelming, it's much too strong🎶

Kahit pigilan ko ang luha ko ay kusa iyong pumapatak. Nakaupo ako nagtutug sa harap mismo ng puntod niya. Babasahin ko palang ang nasa ibababaw ay ayaw ko na. Para na akong binobomba at sinasaksak ng paulit ulit. Parang bumabalik yung mga alala na masasakit. Sa totoo lang at wlang arawa ang nakalipas na nakalimutan ko siya.

🎶Can I lay by your side? Next to you, you And make sure you're alright I'll take care of you I don't want to be here if I can't be with you tonight🎶

Tinigil ko ang pagtipa dahil magmumukha na akong batang paslit na inagawan ng laruan kapag ginawa ko pa iyon. Sa halip ay kinausap ko nalanga ng puntod niya na tili ba siya iyon.

" Kahit na nawala ka, mahal na mahal padin kita., Hindi man kita nakasama ng matagalan pero yung ala ala mo na kasama ako ay nandito" naitutyro ko ng bahagya ang puso ko at pinipigilan ang maluha ulit.

"nandito lang, nasa puso ko iyon. Hinding hindi mapapalitan ng sino man ang pwesto mo sa puso ko...." tuluyan na ulit bumagsak ang mga luha ko.

"I realized that a million words would not bring you back, i know because I tried, neither would a million tears, I know because i cried.... Zeivlen I love so much" napahagulhul na ako ng dahil don. Hindi ko parin talaga tanggap pero kailangan eh.

"Kailan man.!, I Love you Zeivlen and im still In love with you. I hope your happy kung nasaan kaman." Masyado na akong nagiging emosyon kaya naman pinahid ko na ang luha ko at nag gayak na sa pag alis.

Wala na siya... Its hard to say but i ineed to let go!! Were not meant to be.

Goodbye! Baby... Masaya ako ngayun sana ikaw rin, Goodbye Zeivlen! Hanggang sa muling pagkikita.

Napangiti ako doon at tuluyan ng umalis. Iniwan narin ang nakaraan at hinanda ang sarili sa bagong buhay.

Bagong buhay na walang Zeivlen at Pagbibigyan ang pusong muling umibig.

-------------------* END *-------------------

Hi my sunflowers again! Thanks for reading my works 🌻🌻... Kita kits ulit sa ibang story ☺️☺️

Thank you!! Lovelots...

From: Ask_yogirl_aboutme😊😊