Lost ᴷᵀᴴ

• єρ 12

vote 💫

• Kim Taehyung •

Ölüm.

En olmadık zamanlarda, hiç düşünmediğimiz kişilerin başına gelir çoğu zaman.

Valeria'ın ölümü de hiç düşünemeyeceğimiz bir şeydi. Hele cinayeti hiç. Polisler cinayet davası açmış, herkesi , komşuları sorguluyorlardı. Nolane, Jungkook ve ben ifade vermiştik. Diğerlerine de bir kaç soru sormuşlardı.

Doktorun verdiği kıyafeti giyinerek, maskeyi taktım. 6 gündür cesaret edemiyordum yanına gitmeye. Sadece camdan izliyordum onu. Canım o kadar yanıyorduki, tarif edemezdim bu hissi.

" Hazır mısınız Bay Kim? "

Kesinlikle değildim, yinede hemşireyi kafamla onaylayıp, derin nefes aldım.

Odaya girdiğim an nefesim durmuştu sanki. Kalbime kazık saplanmış, ak ciğerlerim parçalanmış gibi hissediyordum. Burnumun sızlamasıyla, gözlerimin dolması bir olmuştu.

Valeri'a yatakta öylece yatıyordu. Vücuduna bir çok renkte kablo bağlanmıştı. Kenarda kalp atışlarını gösteren bir cihaz vardı. Ağzıyla, burnunu kapatan oksijen maskesi.

Ekrana baktığımda kalp atışlarını görmüştüm. Sabit ve düzenli atıyordu, sanki ölü değilde hayattaymış gibi.

Yanına oturularak serum takılı elini dikkatlice ellerim arasına aldım.
Teni beyazlaşmış, damarları koyulaşıp belirginleşmişti.

* Valeria...

Maskemi çıkararak elinin üstünden öptüm.

* Affet beni güzelim, kızımızı senden ayırdığım için affet beni. Senin ölümünün bir sebebi de benim, eğer öyle davranmasaydım sen şu an yaşıyor olurdun.

Göz yaşım eline düştüğünde titrek iç çektim.

* Biliyor musun? Kızımız 'anne' demeye başladı. Keşke bunu sen de duysaydın.
Valeria sensiz çok zor, onu ben sensiz nasıl büyüteceğim? O daha küçük, ismini duyduğu an seni arıyor her yerde, bulamayınca huysuzlanıyor, ağlıyor. Beni bile istemiyor Valeria. Onu sadece Hoseok hyung sakinleştire biliyor.

Gözlerim karnına kaydığında, dudağımı ısırdım. Nasıl unuta bilirdim rahminde yaşayan bir cam olduğunu?.

Titreten elimi dikkatlice düz karnının üstüne koyarak okşadım.

* Bilip bilmediğini bilmiyorum ama bir bebeğimiz daha olucak Valeria. Bana ikinci bir evlat daha vereceksin. Onun doğduğu gün sen tamamen aramızdan gideceksin.

Hıçkırığımı bastırmaya çalışarak kafamı karnına yasladım.

* Sana Yemin ederim Valeria. Çocuklarıma çok iyi bir baba olacağım, onlara yokluğunu asla hissettirmeyeceğim. Çocuklarım aldığım nefesim, gören gözlerim olucak. Ama ilk önce senin katilini bulacağım, onu kendi ellerimle cezalandıracağım.

~~~

Hastaneden çıktıktan sonra direk eski eve gelmiştim , Valaria'nın öldürüldüğü eve. TaeRi Nolane'le olduğundan içim rahattı. Polisler bunun ilk soygun olduğunu düşünmüşlerdi, ama paraya ve değerli eşyalara dokunulmadığından cinayet olduğu kesinleşmişti. Fakat bir ipucu bulamamışlardı.