(2)ခ်ဳိၿမိန္ေလေသာ ချိုမြိန်လေသော

9.7K 872 30
                                    

Zawgyi
........

ဆိုင္တစ္ခုေ႐ွ႕ထိုးရပ္လာေသာ အနက္ေရာင္ကားတစ္စီး
လူတစ္ေယာက္သည္ ထိုကားထဲမွ စမတ္က်စြာဆင္းလာကာ ဆိုင္အတြင္းသို႔ဝင္သြားေလသည္။

ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ ၾကည့္၍ တစ္ေနရာကလူတစ္ေယာက္က္ုိ လက္လွမ္းျပလိုက္သည္။

ထိုလူကစ၍

"႐ွိန္း! "

ေခၚလိုက္တာမို႔ ႐ွိန္းသူ ထိုလူနားကိုသြားကာထိုင္လိုက္သည္။

"ကိုကို ဘာလို႔ဒီမွာခ်ိန္းတာလဲ"

"ေဟာ ကုိယ့္ခ်စ္သူေလးကိုေတြ႔ခ်င္လို႔ဟာကို"

"အေျပာကေတာ့ တကယ္တတ္ ဒါနဲ႔ ဒီေန႔က ေနဆက္႐ွိန္ဆံုးတာ ၁၆ ႏွစ္ျပည့္တာမဟုတ္လား ကိုလြန္းထက္သာ ေကာပဲေလ"

"အင္းဟုတယ္ လာသြားစို႔"

သူတိုိ႔၂ဦး အတူတူဆိုင္ထဲကေနထြက္လာလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေနဆက္႐ွိန္ နဲ႔ လြန္းထက္သာ တို႔ကိုလာေတြ႔လိုက္သည္။

ပန္းစည္ေလးေတြကိုေနရာခ်ကာ

"ငါယံုတယ္ လြန္း ။ မင္းနဲ႔မင္းရဲ႕ေမာင္ အခုအခ်ိန္ေပ်ာ္ရႊင္စြာျပန္ေတြ႔တယ္ဆိုတာ ငါယံုတယ္။ မင္းဘဝမွာေပ်ာ္စရာရယ္လို႔သိပ္မ႐ွိခဲ့ဘူးေနာ္ အခုေတာ့ ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ ငါဆုေတာင္းေပးတယ္ "

ထိုစဥ္ ႐ွိန္း ကဝင္၍

"လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၆ ႏွစ္က ဒီေနရာမွာပဲ ကိုကို ကြၽန္ေတာ္ကိုျငင္းခဲ့ဖူးတယ္ေနာ္ "

"ငခြၽဲ​ေလး ႏွစ္တိုင္းဒီေနရာေရာက္ရင္ ဒီစကားေျပာတယ္ေနာ္"

"အဲ့တုန္းက ကိုဇိုင္း လို႔ေခၚေစခ်င္ခဲ့တာမဟုတ္လား"

"အင္းေလ ႐ွိန္း ထက္ ကိုယ္ က၅ႏွစ္ေတာင္ႀကီးတာက္ို"

"ၿပီးရင္သြားၾကမယ္ ကြၽန္​ေတာ္႐ွဴတင္႐ွိေသးတယ္"

"ခဏေလး ကုိယ္မင္းကိုေျပာစရာ႐ွိတယ္ သူတို႔၂ေယာက္ကိုသတ္ေသထားၿပီးေတာ့ေပါ့"

ဇို္င္းေျပာေနတဲ့စကားေၾကာင့္ ႐ွိန္းသူ ေၾကာင္သြားေလသည္။

ခဏေနေသာ ဇိုင္း က ႐ွိန္းအေ႐ွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ ဗူးေလးတစ္ဗူးကိုထုတ္၍

"ေမာင္" ေစရင္...S2 ( "မောင်" စေရင်...){Completed }Donde viven las historias. Descúbrelo ahora