Zawgyi
..........
ဆုိင္ကယ္ကိုေမာင္းႏိုင္သေလာက္အျမန္ေမာင္းလာလိုကိသည္။
သင္တန္းနားမွာၾကည့္ေတာ့လည္းမ႐ွိေပ။ ေစာင့္မေနပါေစနဲ႔ အခ်ိန္ကိုလည္းၾကည့္ဦးေလ ၉ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။
ၿပီးေတာ့ အရမ္းခ်မ္းေနတယ္မဟုတ္လား?ဟာကြာ အကၤ် ီကလည္းပါးပါးေလး ေနလည္းသိပ္ေကာင္းတာမဟုတ္။
သူငယ္ခ်င္းမထားတတ္ေတာ့လည္းခက္သားပဲ လြန္းရယ္။
အဲ့တာနဲ႔ သင္တန္းေဘးနားမွာကားမွတိတိုင္တစ္ခု႐ွိတာပဲ အဲ့ေနရာကိုလိုက္လာေတာ့မွ ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက သူ႔ရင္ကိုနာေစသည္။
လြယ္အိတ္ေလးပိုက္ကာ ခံုေပၚမွာ ထိုင္ေနရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနေလသည္။
လြန္းရယ္တံုးအလိုက္တာ ျပန္ႏွင့္တာမဟုတ္ဘူး ဘာလို႔ေစာင့္ေနရတာလဲ?
"လြန္း..."
လုွပ္ကာႏိႈးမိေတာ့ မ်က္လံုးေလးေပကပ္ေပကပ္နဲ႔ စိုက္ၾကည့္လာသည္၊ မ်က္ဝန္းမွာလည္းမ်က္ရည္ေလးေတြဝဲခိုေနသည္။ အရမ္းေၾကာက္ေနခဲ့မွာပဲ ။
လက္ကိုဆြဲလိုကိေတာ့ ျမင္လိုက္ရတာက ျခင္ကိုက္ဖုေတြ။ ျဖဴေဖြးေသာအသားအရည္ေပၚတြင္ အနီေရာင္အကြက္တို႔ကအထင္းသား။
ေမာင့္အျပစ္ေတြ ။
"ေမာင္ ေရာက္လာၿပီေလ ျပန္ၾကမယ္ေနာ္ "
"အင္း.... "
လြန္း ထိုေနရာမွ ထ ထလိုက္ခ်င္း သတိမကပ္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းကမူးေဝသြားကာ ပစ္လဲက်ေလသည္။
"လြန္း! "
"လြန္း!"
သူေခၚေနေသာ္လည္း လြန္း က
"ေမာင္ ငါေစာင့္ေနတာ...."
ေျပာၿပီးခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အသိတို႔ကအေမွာင္က်သြားေလသည္။
"ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေမာင့္အျပစ္ေတြမို႔ ထေနာ္"
ဆက္ လည္းဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိ ျပာယာခက္ကုန္သည္။
ခဏေနေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကုိထားခဲ့ကာ ကားငွါး၍ ေဆးရံုကိုလာလိုက္သည္။
ကားကေဆးရံုေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚကဆင္း၍ လြန္းကိုေပြ႔ခ်ီကာ
YOU ARE READING
"ေမာင္" ေစရင္...S2 ( "မောင်" စေရင်...){Completed }
RomanceS1 အရင္ဖတ္ေပးပါ ဆက္စပ္မႈ႐ွိလို႔ မတူညီေနရာႏွစ္ခုက ေကာင္ေလး ၂ ေယာက္ ဆုေတာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ ျပန္လည္စံုစည္းလာေတာ့.... S1 အရင်ဖတ်ပေးပါ ဆက်စပ်မှုရှိလို့ မတူညီနေရာနှစ်ခုက ကောင်လေး ၂ ယောက် ဆုတောင်းတစ်ခုကြောင့် ပြန်လည်စုံစည်းလာတော့.... 30.10.2020 #VeraVicki2...
