Ölüm Korkusu

25 3 1
                                    

Şu anda yine ölümden korktuğum saatlerdeyiz...

Film izlerken veya sinemadayken çok düşünürüm bunu özellikle.

Korkuyorum çünkü bu belirsizlik beynimin içinde dönüp duruyor. Ne yapacağım, nereye gideceğim?

Bu hayatı yaşıyorum, hissediyorum ama ölünce ne yapacağım? Bilmiyorum.

Kendimi herkesin bir gün ölümü tadacak olmasıyla avutuyorum ama bu normal mi bilmiyorum. Bir oyunun içinde miyiz? Onu da bilmiyorum. Hiçbir şey bilmiyorum. İşin kötü yanı sen de bilmiyorsun.

Az önce oturduğum yerden ayağa kalkarak etrafta dolandım. Korkumdan.

Ne yapacağım ben ölmek istemiyorum, diyerekten dolandım.

En çok da sevdiklerime ne olacak diye korkuyorum.

Bilmiyorum... Sizce korkmam normal mi?

Bu hayatı yaşayarak neyi kazanıyorum? 

Klasik sorgulamaya hoş geldiniz. Acaba kitabın adını filozofik düşünceler mi yapsam :)

Bilmiyorum demekten bıktım. Cevap aramaya çalışıyorum ama sorularımın cevabını yer yüzündeki kimse bilmiyor. 

Hayal gücün ne kadar yaratıcı olursa olsun bu cevaplara yaşadığın müddetçe ulaşamayacaksın.

Peki ölümden sonra ulaşacağını nerden biliyorsun? Bilmiyorsun.

Üç kuruş para kazanmak için geldiğin şu dünyada kendini yıpratmanın bir mantığı yok. Her şey para demek, ama bir o kadar da para demek değil. 

Para mutluluğu satın alamaz. Zamanını alabilir, ama mutluluğunu alamaz.

Ne olacak bilmiyorum bunları yazarken bile içim içimi yiyor. 

Sanırım geldiler bana yine :)

Korkunun pek bir önemi yok ne de olsa her canlı bunu tadacak ama...

Her neyse, sizin de canınızı sıktıysam kusuruma bakmayın. Dertleşmek istedim biraz hem kendimle, hem sizinle. 

Bunun sonu nereye bağlanıyor? Ne zaman bütün cevaplara tüm gerçekliğiyle ulaşabileceğiz.

Kafamın içindeki düşünceleri gerçekten ben mi kontrol ediyorum yoksa başkasının benim için yazdığı hayatı mı yaşatıyorum? Buradaki rolüm ne?

Bu korkuyu nasıl yeneceğim? Hayatımın sonunu bildiğim halde neden her şeye göğüs germek için yaratılmışım? 

Buradaki hayat bitince tekrar mı doğacağım yoksa cennete mi gideceğim? Daha kötüsünü düşünmek istemiyorum çünkü fazla korkutucu. 

Allah'ım... Gerçekten her şeye şükürler olsun, bu günkü halimize şükürler olsun. 

Ama bazen korkup kötü hissedince çıkmaza giriyorum. 

Neyse, bu konu hakkında daha bir sürü soru sorabilirim kendime ama cevaplarını alamayacağıma göre fazla laf kalabalığı yapmaya da gerek yok.

Kendinize dikkat edin ve çok güzel yaşayın.

Mutlu sona kavuşun. Tabi varsa? 

İyi bir insan olun, sevgi ve saygıyı ihmal etmeyin.






MUTLU SON?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin